เรื่องแว่นแว่น
เมื่อวานไปธุระที่บ้านป้า เลยได้รับการไหว้วานให้ช่วยน้อง(ลูกสาวเค้า)เลือกแว่นหน่อย น้องจะตัดแว่นเป็นครั้งแรกในฐานะเด็กสายตาสั้นสมัครเล่น (คนเขียนผ่านโปรมานานแล้ว 555)
ไปก็ไป ทั้งเรา แม่ และป้าจึงเดินตามน้องไปร้านแว่น เธอพุ่งตรงไปหยิบแว่นสีทึมๆ กรอบบางสีเงินมาให้ดู "อันนี้เป็นไง"
"แก่" เราให้ความเห็น
น้องผงะเล็กน้อย ก่อนเริ่มเล็งหาเป้าหมายต่อไป ขณะที่เราก็ดูเผื่อตัวเองด้วย จู่ๆ น้องก็ตั้งคำถามว่าควรเลือกแว่นขนาดไหน แม่จึงขอความเห็นเรา
เรา : คือ พี่ชอบแว่นขนาดใหญ่ เพราะ(จับกรอบแว่นของตัวเองซึ่งสูงประมาณ4-5เซนติเมตร) แว่นขนาดใหญ่จะทำให้เรามีช่วงการมองชัดเจนที่กว้างขึ้น ในขณะที่แว่นที่เล็กกว่า(วางนิ้วเลียนขนาดแว่นอันเล็กที่ใกล้ๆ) จะมีช่วงที่อยู่นอกแว่นซึ่งเรามองไม่ชัดมากขึ้น
น้องพยักหน้าหงึกๆ แล้วเริ่มมองหาแว่นขนาดปานกลางถึงใหญ่ต่อไป
อีกพักใหญ่ต่อมา
น้อง : พี่(ลองใส่แว่นที่เลือก) อันนี้เป็นไง
เรา : ก็ดี..
น้อง : อันนี้ล่ะ
เรา : ..... เอ้อ อันนี้ดูดี
น้องจึงถือแว่นดังกล่าวไว้ แล้วเริ่มหยิบแว่นซึ่งมีลักษณะคล้ายๆกันมาลองเทียบดูและถามความเห็น ตอนนี้เองที่เสียงเริ่มแตก เพราะผู้ใหญ่เริ่มเข้าข้างแว่นกันคนละอัน เธอจึงเกิดอาการลังเลและเริ่มมองหาต่อไป
อีกสักพักต่อมา
น้อง : พี่ (หยิบแว่นซึ่งมีกรอบแค่ครึ่งบนขึ้นมา) แว่นแบบนี้จะดูแก่ป่ะ
เรา : ถ้าถามพี่ พี่ว่ามันจะดูมีอายุมากกว่าแบบมีกรอบ(ชี้ไปที่แว่นกรอบพลาสติกข้างๆ) แต่ข้อดีคือเราไม่ต้องคอยเช็ดฝุ่นมากเท่าแว่นมีกรอบ เพราะของพี่เนี่ย(ถอดแว่นตัวเองออกมา) มันเป็นกรอบทั้งอันเห็นป่ะ แล้วระหว่างกรอบกะเลนส์มันเป็นร่อง ซึ่งร่องนี้....ขี้ฝุ่น ขี้ผง หรือขนตาจะหล่นลงไปง่ายมาก ต้องคอยดูอยู่ประจำ
น้องก็พยักหน้าหงึกๆแล้วเลือกต่อ ขณะนั้นเองพนักงานที่ร้านก็กวาดแว่นอันที่คุณเธอถูกชะตาทั้งหมดมาที่เคาเตอร์เพื่อขอคำตอบสุดท้าย
พนักงาน : เอาอันไหนครับ
น้องเลือกมาสามอัน แล้วเริ่มถามความเห็นทุกคน
เรา : ถ้าเป็นอันนี้(ชี้ไปที่แว่นซึ่งมีขาเป็นวัสดุแบบโลหะสีเงินบางๆ) จะไม่กดหน้ามาก แต่ถ้าเวลาหลวมคือหลวมเลย
แต่ถ้าอันนี้(อันซึ่งขาเป็นวัสดุแบบพลาสติกที่ใหญ่กว่าและดูวัยรุ่น) ตอนตึงจะกดขมับมาก ต้องคอยดัดๆมันหน่อย
และอันนี้ (แว่นสไตล์คลาสิคซึ่งมีจมูกแว่น...ซึ่งเป็นสิ่งที่แว่นสองอันแรกไม่มี) จะต้องคอยรักษาความสะอาดของจมูกแว่น และหากจมูกแว่นหลุดล่ะก็....จะใช้ไม่ได้...
สุดท้าย....น้องก็เลือกแว่นแนวคลาสิคด้วยแรงเชียร์จากผู้ใหญ่โดยมีเหตุผลสนับสนุนว่าทางร้านมีบริการเปลี่ยนให้ และหากเธอไม่ใช่ เธอก็สามารถโอนมันให้เป็นกรรมสิทธิของแม่เธอได้...
เราไม่ได้แปลกใจกับทางเลือกของน้องหรอก เราแค่แปลกใจที่ตัวเองสามารถให้คำแนะนำในการเลือกแว่นได้มากกว่าแค่บอกว่า อันนี้เหมาะหรือไม่เหมาะกับหน้า สามารถบอกได้ว่าถ้าใช้แบบนี้จะเป็นอย่างไร แว่นแบบนี้มีข้อด้อยด้านไหน โดยไม่ต้องการปริญญาทางการตัดแว่น ไม่ต้องการความรู้เรื่องการผลิตแว่น แต่อย่างใด...
ก็แค่...ให้ความเห็นในฐานะคนใส่แว่น.....ก็เท่านั้นเอง :)
ขอต้อนรับสู่ชมรมคนสี่ตานะน้องสาว ;)
ไปก็ไป ทั้งเรา แม่ และป้าจึงเดินตามน้องไปร้านแว่น เธอพุ่งตรงไปหยิบแว่นสีทึมๆ กรอบบางสีเงินมาให้ดู "อันนี้เป็นไง"
"แก่" เราให้ความเห็น
น้องผงะเล็กน้อย ก่อนเริ่มเล็งหาเป้าหมายต่อไป ขณะที่เราก็ดูเผื่อตัวเองด้วย จู่ๆ น้องก็ตั้งคำถามว่าควรเลือกแว่นขนาดไหน แม่จึงขอความเห็นเรา
เรา : คือ พี่ชอบแว่นขนาดใหญ่ เพราะ(จับกรอบแว่นของตัวเองซึ่งสูงประมาณ4-5เซนติเมตร) แว่นขนาดใหญ่จะทำให้เรามีช่วงการมองชัดเจนที่กว้างขึ้น ในขณะที่แว่นที่เล็กกว่า(วางนิ้วเลียนขนาดแว่นอันเล็กที่ใกล้ๆ) จะมีช่วงที่อยู่นอกแว่นซึ่งเรามองไม่ชัดมากขึ้น
น้องพยักหน้าหงึกๆ แล้วเริ่มมองหาแว่นขนาดปานกลางถึงใหญ่ต่อไป
อีกพักใหญ่ต่อมา
น้อง : พี่(ลองใส่แว่นที่เลือก) อันนี้เป็นไง
เรา : ก็ดี..
น้อง : อันนี้ล่ะ
เรา : ..... เอ้อ อันนี้ดูดี
น้องจึงถือแว่นดังกล่าวไว้ แล้วเริ่มหยิบแว่นซึ่งมีลักษณะคล้ายๆกันมาลองเทียบดูและถามความเห็น ตอนนี้เองที่เสียงเริ่มแตก เพราะผู้ใหญ่เริ่มเข้าข้างแว่นกันคนละอัน เธอจึงเกิดอาการลังเลและเริ่มมองหาต่อไป
อีกสักพักต่อมา
น้อง : พี่ (หยิบแว่นซึ่งมีกรอบแค่ครึ่งบนขึ้นมา) แว่นแบบนี้จะดูแก่ป่ะ
เรา : ถ้าถามพี่ พี่ว่ามันจะดูมีอายุมากกว่าแบบมีกรอบ(ชี้ไปที่แว่นกรอบพลาสติกข้างๆ) แต่ข้อดีคือเราไม่ต้องคอยเช็ดฝุ่นมากเท่าแว่นมีกรอบ เพราะของพี่เนี่ย(ถอดแว่นตัวเองออกมา) มันเป็นกรอบทั้งอันเห็นป่ะ แล้วระหว่างกรอบกะเลนส์มันเป็นร่อง ซึ่งร่องนี้....ขี้ฝุ่น ขี้ผง หรือขนตาจะหล่นลงไปง่ายมาก ต้องคอยดูอยู่ประจำ
น้องก็พยักหน้าหงึกๆแล้วเลือกต่อ ขณะนั้นเองพนักงานที่ร้านก็กวาดแว่นอันที่คุณเธอถูกชะตาทั้งหมดมาที่เคาเตอร์เพื่อขอคำตอบสุดท้าย
พนักงาน : เอาอันไหนครับ
น้องเลือกมาสามอัน แล้วเริ่มถามความเห็นทุกคน
เรา : ถ้าเป็นอันนี้(ชี้ไปที่แว่นซึ่งมีขาเป็นวัสดุแบบโลหะสีเงินบางๆ) จะไม่กดหน้ามาก แต่ถ้าเวลาหลวมคือหลวมเลย
แต่ถ้าอันนี้(อันซึ่งขาเป็นวัสดุแบบพลาสติกที่ใหญ่กว่าและดูวัยรุ่น) ตอนตึงจะกดขมับมาก ต้องคอยดัดๆมันหน่อย
และอันนี้ (แว่นสไตล์คลาสิคซึ่งมีจมูกแว่น...ซึ่งเป็นสิ่งที่แว่นสองอันแรกไม่มี) จะต้องคอยรักษาความสะอาดของจมูกแว่น และหากจมูกแว่นหลุดล่ะก็....จะใช้ไม่ได้...
สุดท้าย....น้องก็เลือกแว่นแนวคลาสิคด้วยแรงเชียร์จากผู้ใหญ่โดยมีเหตุผลสนับสนุนว่าทางร้านมีบริการเปลี่ยนให้ และหากเธอไม่ใช่ เธอก็สามารถโอนมันให้เป็นกรรมสิทธิของแม่เธอได้...
เราไม่ได้แปลกใจกับทางเลือกของน้องหรอก เราแค่แปลกใจที่ตัวเองสามารถให้คำแนะนำในการเลือกแว่นได้มากกว่าแค่บอกว่า อันนี้เหมาะหรือไม่เหมาะกับหน้า สามารถบอกได้ว่าถ้าใช้แบบนี้จะเป็นอย่างไร แว่นแบบนี้มีข้อด้อยด้านไหน โดยไม่ต้องการปริญญาทางการตัดแว่น ไม่ต้องการความรู้เรื่องการผลิตแว่น แต่อย่างใด...
ก็แค่...ให้ความเห็นในฐานะคนใส่แว่น.....ก็เท่านั้นเอง :)
ขอต้อนรับสู่ชมรมคนสี่ตานะน้องสาว ;)
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น