เรื่องแว่นแว่น

   เมื่อวานไปธุระที่บ้านป้า  เลยได้รับการไหว้วานให้ช่วยน้อง(ลูกสาวเค้า)เลือกแว่นหน่อย  น้องจะตัดแว่นเป็นครั้งแรกในฐานะเด็กสายตาสั้นสมัครเล่น (คนเขียนผ่านโปรมานานแล้ว 555) 

  ไปก็ไป ทั้งเรา แม่ และป้าจึงเดินตามน้องไปร้านแว่น  เธอพุ่งตรงไปหยิบแว่นสีทึมๆ กรอบบางสีเงินมาให้ดู "อันนี้เป็นไง"

   "แก่"  เราให้ความเห็น

   น้องผงะเล็กน้อย  ก่อนเริ่มเล็งหาเป้าหมายต่อไป  ขณะที่เราก็ดูเผื่อตัวเองด้วย  จู่ๆ น้องก็ตั้งคำถามว่าควรเลือกแว่นขนาดไหน แม่จึงขอความเห็นเรา

เรา : คือ พี่ชอบแว่นขนาดใหญ่  เพราะ(จับกรอบแว่นของตัวเองซึ่งสูงประมาณ4-5เซนติเมตร) แว่นขนาดใหญ่จะทำให้เรามีช่วงการมองชัดเจนที่กว้างขึ้น  ในขณะที่แว่นที่เล็กกว่า(วางนิ้วเลียนขนาดแว่นอันเล็กที่ใกล้ๆ)  จะมีช่วงที่อยู่นอกแว่นซึ่งเรามองไม่ชัดมากขึ้น

  น้องพยักหน้าหงึกๆ  แล้วเริ่มมองหาแว่นขนาดปานกลางถึงใหญ่ต่อไป


 อีกพักใหญ่ต่อมา

น้อง :  พี่(ลองใส่แว่นที่เลือก) อันนี้เป็นไง
เรา : ก็ดี..
น้อง :  อันนี้ล่ะ
เรา : ..... เอ้อ  อันนี้ดูดี
น้องจึงถือแว่นดังกล่าวไว้ แล้วเริ่มหยิบแว่นซึ่งมีลักษณะคล้ายๆกันมาลองเทียบดูและถามความเห็น  ตอนนี้เองที่เสียงเริ่มแตก  เพราะผู้ใหญ่เริ่มเข้าข้างแว่นกันคนละอัน  เธอจึงเกิดอาการลังเลและเริ่มมองหาต่อไป


 อีกสักพักต่อมา
น้อง : พี่ (หยิบแว่นซึ่งมีกรอบแค่ครึ่งบนขึ้นมา)  แว่นแบบนี้จะดูแก่ป่ะ
เรา : ถ้าถามพี่  พี่ว่ามันจะดูมีอายุมากกว่าแบบมีกรอบ(ชี้ไปที่แว่นกรอบพลาสติกข้างๆ)  แต่ข้อดีคือเราไม่ต้องคอยเช็ดฝุ่นมากเท่าแว่นมีกรอบ  เพราะของพี่เนี่ย(ถอดแว่นตัวเองออกมา)  มันเป็นกรอบทั้งอันเห็นป่ะ  แล้วระหว่างกรอบกะเลนส์มันเป็นร่อง  ซึ่งร่องนี้....ขี้ฝุ่น  ขี้ผง  หรือขนตาจะหล่นลงไปง่ายมาก  ต้องคอยดูอยู่ประจำ

 น้องก็พยักหน้าหงึกๆแล้วเลือกต่อ  ขณะนั้นเองพนักงานที่ร้านก็กวาดแว่นอันที่คุณเธอถูกชะตาทั้งหมดมาที่เคาเตอร์เพื่อขอคำตอบสุดท้าย 

พนักงาน :  เอาอันไหนครับ
น้องเลือกมาสามอัน แล้วเริ่มถามความเห็นทุกคน
เรา :  ถ้าเป็นอันนี้(ชี้ไปที่แว่นซึ่งมีขาเป็นวัสดุแบบโลหะสีเงินบางๆ)  จะไม่กดหน้ามาก  แต่ถ้าเวลาหลวมคือหลวมเลย 
        แต่ถ้าอันนี้(อันซึ่งขาเป็นวัสดุแบบพลาสติกที่ใหญ่กว่าและดูวัยรุ่น)  ตอนตึงจะกดขมับมาก  ต้องคอยดัดๆมันหน่อย
        และอันนี้ (แว่นสไตล์คลาสิคซึ่งมีจมูกแว่น...ซึ่งเป็นสิ่งที่แว่นสองอันแรกไม่มี)  จะต้องคอยรักษาความสะอาดของจมูกแว่น  และหากจมูกแว่นหลุดล่ะก็....จะใช้ไม่ได้...


สุดท้าย....น้องก็เลือกแว่นแนวคลาสิคด้วยแรงเชียร์จากผู้ใหญ่โดยมีเหตุผลสนับสนุนว่าทางร้านมีบริการเปลี่ยนให้  และหากเธอไม่ใช่  เธอก็สามารถโอนมันให้เป็นกรรมสิทธิของแม่เธอได้...


  เราไม่ได้แปลกใจกับทางเลือกของน้องหรอก  เราแค่แปลกใจที่ตัวเองสามารถให้คำแนะนำในการเลือกแว่นได้มากกว่าแค่บอกว่า  อันนี้เหมาะหรือไม่เหมาะกับหน้า  สามารถบอกได้ว่าถ้าใช้แบบนี้จะเป็นอย่างไร  แว่นแบบนี้มีข้อด้อยด้านไหน  โดยไม่ต้องการปริญญาทางการตัดแว่น  ไม่ต้องการความรู้เรื่องการผลิตแว่น แต่อย่างใด...

  ก็แค่...ให้ความเห็นในฐานะคนใส่แว่น.....ก็เท่านั้นเอง  :)

 ขอต้อนรับสู่ชมรมคนสี่ตานะน้องสาว ;)