บทความ

กำลังแสดงโพสต์จาก มกราคม, 2019

คนเงียบแกล้งง่าย?

     (โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน)      ในสายตาคนขี้แกล้ง  คงไม่มีใครแกล้งสนุกเท่าพวกเรียบร้อยๆ  เพราะพวกนี้ไม่สู้คน  ไม่ตอบโต้  มีเรื่องอะไรก็ร้องไห้แงๆวิ่งไปฟ้องครูอย่างเดียว      ยิ่งถ้าแกล้งแล้วร้องวี้ดว้ายหรือมีปฏิกิริยาตอบกลับเนี่ย  สนุกนัก       ยิ่งแกล้งยิ่งได้ใจ  เมื่อเติบใหญ่  คนขี้แกล้งหลายคนเลยกลายเป็นนักรังแก  ที่เห็นคนมีจุดอ่อนหน่อยไม่ได้  ขวางหูขวางตาใครหน่อยไม่ได้  ต้องหาเรื่องมันสักหน่อย...      แล้วหลายคนมักคิดว่า  กลุ่มที่รังแกง่ายๆยังคงเป็นกลุ่มเดิม  เงียบๆ  หงิมๆ  ไม่ตอบโต้  ไม่มีพิษสงอะไรเลย       เหรอ?       ตอนเด็กน่ะใช่  คนที่มันไม่สู้คนอ่ะนะไม่คอขาดบาดตาย  ยังไงมันก็ไม่สู้คน  ช่างไร้พิษสงเสียจริงๆ       แล้วสู้เจ้ารู้ได้อย่างไรว่า  เมื่อโตขึ้น  คนนิ่งๆเงียบๆ  ยังคงไร้พิษสงอยู่เช่นเคย      เคยดูซีรีย์พวก CSI หรือ Criminal Mind รึเปล่า  ตอนที่มีฆาตกรโรคจิตออกไล่ล่าฆ่าคนแบบไร้ความปรานีน่ะ       มีหลายตอนเหมือนกันนะ  ที่แสดงปูมหลังให้เห็นว่า  แรกเริ่มเดิมที  ฆาตกรเลือดเย็นเหล่านี้ก็เป็นคนธรรมดาอย่างเราๆท่านๆนี่แหละ  จนกระทั่งถึงจุดเปลี่ยน  เมื่

แม่หมอ story

     แม้ทุกวันนี้  หลายคนก็ยังรู้สึกว่าความสามารถในการทำนายโชคชะตาเป็นเรื่องน่าอัศจรรย์อย่างหนึ่ง      ....แม้จะมีคนประกาศตัวว่าดูดวงได้อย่างดาษดื่น      พอรู้ว่าใครสักคนดูดวงเป็น  คนจะแบบ  เก่งจังเลย  พรสวรรค์  โน่นนี่นั่น      ...ใครบอก  พรแสวงต่างหาก  ถ้าไม่อ่าน  ไม่เรียน  ไม่เชื่อเรื่องดวงอยู่ก่อนแล้ว  ที่ไหนจะไปฝึกจนดูเป็น  ส่วนที่เห็นว่าสามารถอธิบายได้เป็นฉากๆ  นั่นเกิดจากการสั่งสมประสบการณ์และอ่านหนังสือมาเรื่อยๆหรอก      เอาล่ะ  มาดูกันดีกว่า  ว่าการใช้ชีวิตแบบคนดูดวงเป็น  มันยุ่งยากยังไงบ้าง      ตื่นเช้ามา  สิ่งแรกๆเลยที่นึกถึง  คือเปิดอ่านดวงประจำวัน  อย่างว่าน่ะนะ  คนเราถ้าไม่เชื่อเรื่องดวงเสียแล้ว  จะไปดิ้นรนให้ตัวเองดูดวงได้ทำไมกัน      ...น่าโมโหตัวเองอยู่เหมือนกันแหละ  ทำไมดูดวงรายวันเองไม่เป็น  จะได้ไม่ต้องเปิดจากสำนักอื่นให้เสียเวลา      ถ้าเขาทำนายว่าดีก็ไม่เท่าไหร่  แต่ถ้าแย่ขึ้นมา  จิตตกตั้งแต่นั้นไปเป็นชั่วโมง  เป็นวัน  เผลอๆเป็นสัปดาห์ก็มี      ควรโมโหตัวเองอีกสักทีที่เลิกอ่านเลิกเชื่อไม่ได้      จะออกจากบ้านก็เยอะ  ไม่ได้เยอะแบบต้องแต่งหน้าทำ

ก็เลยต้องอยู่คนเดียว

     คนบางคนเหมือนถูกรังสรรค์มาเพื่อให้อยู่คนเดียว      ไม่มีแฟน  ไม่มีเพื่อน  ไม่มีพี่น้อง(ลูกคนเดียว)  และ  สักวัน  ก็จะไม่มีพ่อไม่มีแม่ด้วย      แล้วใช้ชีวิตได้เหรอ?      ทำไมจะไม่ได้ล่ะ???      เริ่มที่ไม่มีแฟนก่อน  มันไม่ใช่ทุกคนดอกหนา  ที่เกิดมาเพื่อที่จะรักและรับความรักจากใครอีกคนอย่างหมดหัวใจ      มีหัวใจและความรู้สึกกับเขารึเปล่า  แน่นอนมี  หากแต่มันไม่ตกลงปลงใจที่จะเริ่มต้นไปรักใครหรืออะไรทำนองนั้น      มันก็แค่ชอบๆ  ปลื้มๆ  แต่มันไม่ได้คิดอยากครอบครอง  ไม่ได้จองเป็นของตัวเองให้วุ่นวาย      พี่ไม่สู้คน  ของตัวเองพี่ไม่ให้  แต่ถ้าไม่ใช่พี่ไม่ยุ่ง      นอกจากจะไม่เริ่มต้นไปรักใครแล้ว  คนเริ่มต้นมารักก็ไม่ยักกะมีด้วยล่ะ  อาจจะมีที่มาด้อมๆมองๆอยู่เหมือนกัน  แต่ทำแค่นั้นแล้วก็หายไปไหนไม่รู้      ฝรั่งเขาเรียก  gone with the wind  เก๋เนอะ      ไม่เคยรู้  ไม่เคยเข้าใจ  ไม่อินเลยอ่ะกับไอ้ฉากหวานๆในละครทั้งหลาย      ....กับฉากเอื้อมหยิบหนังสือจากชั้น  แล้วมีมือมาหยิบให้      มันไม่เคยมีอยู่จริง!!!  สิงในห้องสมุดมาจะครึ่งชีวิต  อ่านหนังสือมาเป็นสิบเป็นร้อยเล่ม

ปรับวันนี้ เปลี่ยนฟรีวันหน้า

         เราเป็นคนชอบแต่งนิยาย...อยู่ในหัวเงียบๆ       แต่งมาหลายเรื่องแล้ว  แล้วแต่ว่าตอนนั้นกำลัง "อิน" กับอะไร  เช่น  กำลังบ้าเกมโปเกมอนก็แต่งเรื่องว่าตัวเองเป็นเทรนเนอร์  กำลังชอบนิยายสืบสวนก็สร้างนิยายโรงเรียนนักสืบขึ้นมา  เป็นต้น      เรื่องที่แต่งๆนี่ไม่เคยเผยแพร่ออกสู่โลกภายนอกค่ะ  จึงเป็นธรรมดาที่จะลืมเรื่องที่แต่งจบไปนานแล้วบางเรื่อง      วันดีคืนดี  นี่ก็หยิบเรื่องที่แต่งมาเล่นใหม่  หากเป็นละครทีวี  ต้องเรียกว่า  หยิบมา  "รีรัน" (Rerun)      และการ "Rerun"  ครั้งนี้  ให้อะไรมากกว่าที่คิด      จริงๆแล้วเนี่ย  เรากะจะแค่รีรันอย่างเดียวแหละ  ปัญหาคือ  พอนึกไปนึกมามันดันลืมว่าบางส่วนที่แต่งไปแล้วน่ะ  แต่งว่าอะไร       งานนี้เลยรีรันอย่างเดียวไม่ได้  ต้องเขียนใหม่  หรือ  รีไรท์ (Rewrite)  ด้วย  หลายส่วนเลย       ตัวละครหลักยังคงเดิม  เนื้อเรื่องยังสไตล์เดิม  แค่เพิ่มตัวละครสำคัญบางตัวเข้ามา  เพื่อชดเชยบางสิ่งที่หายไปในใจ  รวมไปถึงเพิ่มเหตุการณ์บางเหตุการณ์ขึ้นเพื่อให้สอดคล้องกับเนื้อเรื่องหลัก      ....นี่ยังไม่รวมการใส่รายละเอียดลงไ

ชะตากรรมเดียวกัน : Single & Introvert

     รู้สึกมั้ยว่าการเป็นโสดกับการมีโลกส่วนตัวสูงนั้นมักโดนเขม่นจากโลกรอบตัวพอๆกัน      นึกไม่ออกเหรอ..ไม่เป็นไร  เดี๋ยวจะสาธยายให้อ่านว่า  ที่โดนๆมาน่ะ  มีอะไรบ้าง       "พยายามไม่เพียงพอ"      หลายครั้งที่คนโสดถูกกล่าวหาว่าโสดด้วยเหตุผลข้างต้น  ซึ่งไม่ต่างอะไรกับคนเงียบๆที่ชอบถูกกระตุกว่า  ควรพยายามพูดมากกว่านี้เพื่อผูกมิตรกับคนรอบข้าง           อะไรคือพยายามไม่มากพอ  ก่อนที่คุณจะกล่าวหาคำนี้  คุณเคยแจงรายละเอียดมั้ย      สำหรับคนโสด  มันอาจหมายถึงเราไม่ดูแลตัวเองมากพอ  แต่  ขอโทษเถอะนะ  เราก็เป็นของเรามาแบบนี้นานแล้ว  แล้วเพื่อนเรามันก็เป็นของมันแบบนี้นานแล้วเหมือนกัน  ต่างกันแค่ว่า  "แบบนี้"  ของมัน  ดันต้องตาเพศตรงข้ามมากกว่า  หรือไม่  มันหน้าตาดีกว่า  ถามว่า  เราผิดเหรอ?       อย่าบอกว่าให้ทำแบบเพื่อน  เพราะเราทำไม่ได้       ดีไม่ดี  เพื่อนบางคนก็เป็นแบบเราเลย  แต่ดันมีคนชอบ  อันนี้แสดงว่า  มันไม่ได้อยู่ที่การกระทำอย่างเดียวแล้วล่ะ  บางที  เพื่อนอาจมีคู่ที่ตามกันมาแต่ปางก่อน  แต่เราไม่มีก็ได้      คนโลกส่วนตัวสูงก็เหมือนกัน  ชอบโดนเค้นให้หาเร