เขียนตามที่คิด/ Write what I think

                          สวัสดีค่ะ คุณผู้อ่าน                         ยังคงอยู่ที่จังหวัดกาญจนบุรีค่ะ เพราะที่เที่ยวที่จะเล่ายังไม่หมด                          มีที่เที่ยวอีกสองที่ หรือจะให้พูดเฉพาะเจาะจง ยังมีวัดอีกสองวัด ที่อยากจะแนะนำ เพราะทริปนี้ใกล้ปีใหม่ เลยเน้นไปวัดเพื่อเสริมสิริมงคลแก่ชีวิต                          อีกสองวัดนั้นก็คือ                           วัดเมตตาธรรมโพธิญาณ                         จุดโฆษณา หรืออย่างน้อย ก็จุดที่น้าเราใช้โฆษณาให้เราสนใจของวัดนี้ ก็คือ ปฏิมากรรมเจ้าแม่กวนอิมพันมือขนาดใหญ่ พอน้าบรรยายปุ๊บ เราก็แบบ..ไปค่ะ                           วัดนี้อยู่..ลึกลับซับซ้อนค่ะ เอาเป็นว่าคุณผู้อ่านนำชื่อวัดเข้ากูเกิ้ลแมพแล้วขับตามนั้นไปเลยค่ะ ทางมันจะขึ้นเขาไปเรื่อยๆ แต่ไม่ต้องกังวลนะคะ มีป้ายบอกทางเป็นระยะค่ะ แล้วก็ พอใกล้ๆจะถึงน่ะค่ะ ให้มองด้านขวาไว้นะคะ วัดอยู่ด้านขวาของถนน เดี๋ยวมองเขามองทางเพลินจะขับเลยไปเสียก่อน                ขับเข้ามาในตัววัดเราจะพบว่าวัดนี้มีขนาดกว้างใหญ่ไพศาลมากค่ะ ในตอนที่ไปนั้นน่ะมีส่วนที่ยังสร้างไม่เสร็จด้วย ดูลาดเลาไปมาคาดว่าเขา

                         สวัสดีค่ะ คุณผู้อ่าน                          ช่วงใกล้ปีใหม่ที่ผ่านมา เราและครอบครัวมีโอกาสหนีความวุ่นวายในเมืองหลวง หนีรายการทีวีที่เคยดูประจำ(มองผู้ดำเนินรายการหนีเที่ยวมาหลายรอบแล้วคนดูขอหนีเที่ยวบ้าง) หนีความจำเจไปเที่ยวที่ใหม่ๆ ลิ้มลองอาหารรสใหม่ๆ และส่องผู้คนใหม่ๆ แล้วเลยเก็บรายละเอียดบางส่วนที่ตัวเองไปเที่ยว มาบอกเล่าเก้าสิบให้อ่านกันค่ะ ที่แห่งนั้นก็คือ จังหวัดกาญจนบุรี                ถ้าจะถามจริงๆว่ากาญจนบุรีปัจจุบันนี้เปลี่ยนไปเยอะเพียงใด เราก็ตอบไม่ได้นัก เพราะไม่ได้อยู่ในจังหวัดขนาดที่ว่ารู้ทุกซอกทุกมุมขนาดนั้น แต่สิ่งที่คิดว่าเมื่อก่อนน่าจะไม่มี ก็คือนักท่องเที่ยวต่างชาติที่หนาตาขึ้น มีซอกซอยบางแห่งที่ถูกปรับให้มีลักษณะเตรียมต้อนรับนักท่องเที่ยว นั่งรถผ่านแล้วให้อารมณ์คล้ายๆกับถนนข้าวสารหรือพัทยา ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าควรจะเรียกความเปลี่ยนแปลง ความเจริญ หรือความเสื่อม ดี(มันน่าจะน่ากลัวตอนกลางคืนนะ)                 อีกอย่างที่พบคือการเพิ่มขึ้นของร้านกาแฟหรือคาเฟ่สวยๆสำหรับถ่ายรูป แม้แต่ร้านอาหารยุคใหม่ก็ปรับเพิ่มเสริมมุมให้สามารถเก็บภาพสวยๆได้ คง

  ผู้เขียน : พระพรหมโมลี  สำนักพิมพ์ : วัดธรรมกาย จำนวนหน้า : 333 หน้า  ราคา :  n/a                         สวัสดีวันศุกร์ที่สองของเดือนมกราคม 2567 ค่ะ คุณผู้อ่าน พรุ่งนี้เป็นวันเด็ก คุณผู้อ่านที่มีบุตรหลานไปเที่ยวไหนหรือเปล่าคะ คนน่าจะเยอะนะคะทำใจได้เลย ส่วนผู้ใหญ่อย่างเราอยู่บ้านดีกว่า ขี้เกียจไปแย่งเด็กเที่ยว                         ใช่แล้วค่ะ สัปดาห์ที่แล้วไม่ได้ลงบทความ เผอิญศุกร์ที่แล้วเราอยู่ในสภาวะที่ไม่สะดวกจะโพสต์เรื่องราว แล้วเลยอนุญาตให้ตัวเองเว้นไปหนึ่งสัปดาห์ คิดถึงเราไหมคะ 555 (คุณผู้อ่าน : ไม่! // รับทราบค่ะ หึหึ)                           วันนี้จะชวนมาอ่านหนังสือเกี่ยวกับภพภูมิ นรก สวรรค์ อีกแล้วค่ะ ยายคนเขียนชอบศึกษาเกี่ยวกับ(ว่าที่)คติของตัวเอง ก็ไม่รู้หรอกว่าชาติหน้าจะได้เกิดที่ไหน ขออ่านไว้ก่อนละก่อน                          ก่อนอื่นเลย เราไม่ได้มีความเกี่ยวข้องหรือให้การสนับสนุนใดๆวัดธรรมกายทั้งสิ้น(ต่อต้านเสียด้วยซ้ำ) เราอ่านเรื่องนี้เพราะเนื้อหาล้วนๆ                           จุดเริ่มต้นของการอ่านหนังสือเล่มนี้ มีที่มาจากวันดีคืนดีเราคิดถึงหนังสือ “ภูมิวิลาสินี”