ถึงเวลาไป
ในบรรดาความสัมพันธ์ประเภทต่างๆ ความสัมพันธ์ในสถานะแฟนหรือคนรัก มักเป็นความสัมพันธ์ที่มีความสำคัญมากที่สุดสถานะหนึ่ง แต่กระนั้น ก็เป็นความสัมพันธ์ที่ตัดให้ขาดได้ง่ายที่สุดด้วยเช่นกัน
ถ้าเลิก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เลิกแบบไม่ค่อยดี แนวโน้มคือจบเลย ไม่มีตอนต่อไป
ส่วนสถานะอื่น เป็นต้นว่า เพื่อน พี่น้องท้องต่างที่(นับกันเป็นพี่เป็นน้องแต่ไม่ใช่พี่น้องจริงๆ) อาจารย์ ลูกศิษย์ ฯลฯ หากไม่มีเหตุคอขาดบาดตายจริงๆ คงจะไม่จบลงง่ายๆ
อาจจะมีบางครั้งหรือหลายๆครั้ง ที่เรารู้สึกว่าเพื่อนคนเดิมที่เคยสนิทกันมาก แต่วันนี้กลับไม่ค่อย "คลิก" กันเท่าไหร่เสียแล้ว
นี่คือช่วงหมดโปรโมชั่นของมิตรภาพรึเปล่า?
ความจริงอาจมีว่า เมื่อเวลาผ่านไป ทั้งเราและอีกฝ่ายต่างเติบโตขึ้น เจออะไรหลายๆอย่างที่แตกต่างกัน ทำให้เส้นทาง ความคิด การดำเนินชีวิต ค่อยๆห่างกันออกไป
ภาษาอังกฤษเรียกว่า "grow apart"
แต่กระนั้นก็มักไม่ค่อยมีใครติดต่อไปยังอีกฝ่ายหนึ่งเพื่อบอกว่า "เราเลิกคบกันเถอะ เราต่างกันเกินไป"
อาจเพราะเรารู้สึกว่า "ความต่าง" ไม่ใช่อุปสรรคของความสัมพันธ์ แค่มีใจก็คบกันได้ แล้วเราก็ทนทู่ซี้คบกันต่อไป เผลอๆอาจคิดว่าเรายัง "สนิท" กันเหมือนเดิม เพียงแค่เราไม่ค่อยได้คุยกัน
ว่าแต่ว่า แล้วมัน "เหมือนเดิม" จริงๆรึเปล่า?
เรามีเพื่อนคนนึงที่อยู่กลุ่มเดียวกันมาตั้งแต่สมัยปริญญาตรีและยังคงคบหากันต่อมา อาจมีปัญหากันบ้าง แต่เรายังคงเชื่อว่าความสัมพันธ์ยังคงเดิมอยู่
วันหนึ่ง เราสอบเข้าทำงานราชการที่เราอยากทำได้ ณ ตอนนั้น เพื่อนยังสอบไม่ได้ แล้วก็เหมือนเพื่อนทำตัวห่างๆกันไป ซึ่งเราเข้าใจในระดับหนึ่ง เพราะตอนที่เพื่อนหลายคนสอบได้แต่เรายังสอบไม่ได้ เราเองก็รู้สึกตะขิดตะขวงใจเวลาเจอหน้าเขาเหมือนกัน
....แล้วเวลาก็ผ่านไป
ต่อมา เพื่อนสอบได้งานเดียวกับเรา แต่อยู่คนละรุ่น ก็แสดงความยินดี แต่ต่างคนก็ต่างเข้าทำงานของตัวเองไป
จากนั้น เพื่อนไลน์มาถามเกี่ยวกับการเลือกสถานที่ปฏิบัติงาน เพราะถึงเวลาต้องเลือกที่ปฏิบัติงาน เราก็ตอบไปตามที่รู้ โดยไม่ได้คิดอะไร....
แต่.. เราเพิ่งมารู้ทีหลังว่า จริงๆเพื่อนไม่ได้ตั้งใจจะถามเราตั้งแต่แรก แต่เพื่อนถามเพื่อนอีกคนซึ่งสอบได้รุ่นเดียวกับเรา แล้วเพื่อนคนนั้นแนะนำให้มาถามเรา
ต่อม "เอ๊ะ" เริ่มทำงาน ครั้งที่หนึ่ง
จากนั้นเราก็ไลน์ไปถามผล ได้ความว่าเลือกที่ปฏิบัติงานที่เดียวกับเรานี่แหละ เพียงแต่ไม่แน่ใจว่าเลือกมาฝึกในส่วนเดียวกับที่เราอยู่รึเปล่า เราก็เฉยๆไม่ได้ถามรายละเอียด
วันนี้ จู่ๆ เพื่อนในรุ่น(ซึ่งเป็นคนเดียวกับที่แนะนำให้เพื่อนมาถามเรา)ก็มารายงานว่า เพื่อนเราเลือกมาฝึกในส่วนเดียวกับเรา อีกไม่นานก็เจอกันแล้ว ด้วยน้ำเสียงแบบลิงโลดนิดๆ
รู้ไหมเราคิดยังไง?
มันก็แปลกดี ทั้งที่เราสนิทกับเพื่อนมาก่อนด้วยซ้ำ แต่เรากลับรู้รายละเอียดเป็นคนท้ายสุด ทั้งยังเป็นคนสุดท้ายที่เพื่อน "เลือก" ที่จะถาม
คำตอบที่เราได้นั้นมีอยู่อย่างเดียว เพื่อนคงรู้สึกวางใจคนอื่นมากกว่าเราเสียแล้ว
จริงๆเราอยากจะไลน์ไปบอกเพื่อนตั้งแต่ตอนนั้นว่า "ไม่คิดว่าจะรู้จากคนอื่นว่าแกจะไปทำงานที่เดียวกับเรา แล้วเจอกันนะ" ...
แต่ คิดอีกที ช่างมันเถอะ
'ไม่แค้นเคือง ไม่โกรธ ไม่ต้องมาขอโทษ เธอสบายใจได้' (เพลง พูดไม่ออก/ สมประสงค์ สิงหวนวัฒน์)
บางที มันอาจถึงเวลาต้องหวนกลับมาพิจารณาแล้วว่า ณ ตอนนี้ เราคงสนิทกันอย่างเดิมไม่ได้แล้วจริงๆ
ทีคนรักกัน ยังลดระดับความสัมพันธ์จากแฟนมาเป็นเพื่อนกันได้...
เพื่อนสนิท ก็ย่อมลดระดับความสัมพันธ์มาเหลือแค่เพื่อนธรรมดาได้เช่นกัน
ที่สุดแล้ว ทุกชีวิตย่อมหนีความเปลี่ยนแปลงไม่พ้น และความสัมพันธ์ของคนเราก็เป็นสิ่งหนึ่งที่ย่อมเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา
คนที่เราเคยคิดว่าเราสนิทกับเขามาก หรือเขากับเราผูกพันกันมาก มันอาจจริงแค่ช่วงเวลาหนึ่ง แต่พอเวลาผ่านไป เขาอาจไปเจอคนที่เขาคุ้นเคยมากกว่า รักมากกว่า...
...ซึ่งไม่ใช่เราอีกต่อไป
และเนื่องจากสถานะอื่นที่ไม่ใช่แฟนมันมีได้มากกว่าหนึ่งคน ดังนั้น ตราบใดที่ไม่โกรธแค้นอะไรกัน เราย่อมไม่เลิกคบกันง่ายนัก
แต่มันก็ไม่เหมือนเดิม
สิ่งที่ต้องทำคือยอมรับความเปลี่ยนแปลงให้ได้ รับรู้ให้ได้ว่า เราไม่ใช่คนที่เขาสนิทที่สุด รู้สึกดีด้วยที่สุด เลิกคิดฝันและแช่ตัวเองอยู่ที่เดิมสักที
ตื่นได้แล้ว!
เพราะตำแหน่งสำคัญไม่ได้มีเหลือเฟือ เมื่อคนที่เราเคยสำคัญกับเขาได้ยกตำแหน่งนี้ให้คนอื่นไปแล้ว ไม่ว่าจะยินยอมหรือไม่เราก็ต้องเดินออกมาอยู่ดี
เพราะมัน "ถึงเวลาไป" นั่นเอง
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น