เปลือก


    "เราอยู่ในสังคมที่ต้องใส่หน้ากากเข้าหากัน.."

     นี่คือคำพูดที่ได้ยินกันอยู่ทั่วไป

     แต่สำหรับเรา  เราว่ามันไม่ใช่หน้ากาก  เพราะหน้ากากมันสวมพรางได้เพียงส่วนหน้าเท่านั้น  ในขณที่ชีวิตจริง  คนเรามักจะเคลือบตัวเอง  "ทั้งตัว"  ด้วยอะไรสักอย่าง  เพื่อให้คนมองเราอย่างที่เราอยากให้มอง

     ดังนั้น  เราจะเรียกสิ่งนี้ว่า

     "เปลือก"



     ไม่ว่าจะมีใครให้ความเห็นว่ามนุษย์มีสาม  สี่  หรือเท่านั้นเท่านี้เปลือก  เรากลับคิดว่าคนเรามีเปลือกมากกว่านั้น...
     เป็นร้อยเป็นพันแบบ
     เผลอๆ  มีมากเท่าจำนวนคนที่เราพบเจอในชีวิตเสียด้วยซ้ำ

     เคยเห็นมั้ยล่ะ  ผู้ชายที่พอเจอผู้หญิงสวยทำตัวแบบนึง  เจอผู้หญิงหน้าธรรมดาทำตัวแบบนึง  เจอผู้ชายทำตัวอีกแบบนึง
     เห็นแล้วให้นึกสงสัยว่า  นี่คนเดียวกันแน่หรือ?

     แต่หลักฐานก็ชี้ชัดอยู่บนใบหน้านั้นเอง



     ในประเด็นนี้  หากคุณเป็นคนที่มี "เปลือก" ที่ดี  เช่น  หน้าตาดี  รวย  เป็นลูกคนเด่นคนดัง  แถมยังมองโลกในแง่ดี  คุณอาจเห็นมิติของ "เปลือก" ที่คนสวมใส่ได้น้อยลง  เพราะคนที่เข้าหาคุณมักจะหันด้านแสนดีให้  เพื่อวัตถุประสงค์อะไรสักอย่างหรือหลายอย่าง..
     แล้วคุณก็จะรู้สึกว่า  โลกนี้ก็ดีนี่  มีแต่คนทำดีกับฉันทั้งนั้น...
     โลกไม่ได้แสนดีขนาดนั้นหรอก


     แต่ถ้าคุณมี "เปลือก" ที่ธรรมดาสามัญ  คุณก็อาจเห็นเปลือกที่หลากหลายแบบขึ้น  แบ่งหลักๆน่าจะได้สามแบบ

     แบบแรก  คือคนที่เห็นคุณแล้วอ้าแขนยินดีรับคุณเข้าไปในชีวิต  ทั้งๆที่ก็เห็นว่า...เปลือกคุณก็เป็นแบบนี้แหละ
     ซึ่ง  หากมันเป็นจริงตามที่เขาแสดงออก  ยินดีด้วย  คุณมีคนดีๆในชีวิตแล้วล่ะ  รักษาเขาไว้ดีดีนะ  คนที่มีตาประดุจนางรจนาที่เห็นรูปทองในร่างเงาะน่ะ  มีไม่เยอะหรอก

     แบบที่สอง  ไม่ยินดียินร้ายกับคุณ  คือให้อยู่ด้วยก็ได้นะ  ไม่รังเกียจ  แต่ไม่ได้แสดงท่าทีว่าเป็นมิตรมากตั้งแต่ต้น
     เจอแบบนี้ก็ใจเย็นก่อน  อย่าเพิ่งรีบร้อนตัดไมตรี  เขาอาจยังไม่มั่นใจในตัวเรา(แหม  เจอกันแรกๆจะให้คลิกเลยบางทีก็ไม่ได้ป่ะ)  หรือไม่  เขาอาจเป็นพวกโลกส่วนตัวสูง  สนิทกับใครยาก  คบๆกันไปอาจจะเป็นเพื่อนที่น่ารักก็ได้นะ

     ประเภทสุดท้าย  พวกที่มองคุณหัวจรดเท้าแล้วแสดงทีท่าว่าคุณไม่มีตัวตน  ราวกับว่าคุณต่ำต้อยเกินไปสำหรับเขา
     ถ้าเจอแบบนี้ก็ปล่อยให้เขาคิดว่าตัวเองถูกด้วยการเดินออกมาซะ
     ...จากนั้น  อย่าลืมสลัดเปลือกเดิมแล้วสวมเปลือกใหม่ให้สวยเด่น  ดูซิ  จะมีใครเสียดายรึเปล่า
     สะใจไปอีกแบบ..


     เราไม่รู้ว่าคนอื่นจะยังไง  แต่ถ้าเป็นเรา  คนประเภทแรก  เราจะถือว่าเขาเป็นเพื่อนจริง  และพยายามรักษาไว้...
     ...ในแบบของเรา  ซึ่งก็ได้บ้าง  ไม่ได้บ้าง
     ...แต่ก็รักนะ...

     ส่วนแบบที่สอง  จะลองให้เวลาพิสูจน์ว่าเข้ากันได้รึเปล่า  ได้ก็คบ  ถ้าไม่ได้
     ...ก็คงต้องปล่อยเขาไป

     ส่วนแบบสุดท้าย  ตัดค่ะ!!  แม้ว่าต่อมาจะมาทำพินอบพิเทาสักเพียงใด  ก็จะไม่ให้ใจเต็มที่  โดยฐานความผิดที่ว่า
     มองเห็นเราช้าไป
     เป็นบุคคลชั้นสาม  ชั้นสุดท้ายที่อาจยอมคลุกคลีด้วย

     เราถือคติว่า  คนที่มีคุณค่าสำหรับเรา  คือคนที่เห็นคุณค่าของเรา
     เท่านั้น


     บางคนอ่านแล้วอาจสงสัย  นี่  ยายคนเขียน  บุคลิกที่ต่างกันนั่นมันปรากฏบนใบหน้ามิใช่รึ  แล้วเธอจะหาว่ามันเป็นเปลือกหุ้มทั้งตัวได้อย่างไร?

     งั้นขอถาม

     คุณเคยมองใครในแง่ดีเพียงเพราะว่าเขาหรือเธอ
     ..หน้าตาดี
     ..หุ่นดี
     ..บุคลิกดี
     ..มีอาชีพการงานที่น่าเชื่อถือ
     ..มีเงิน
     ..ฯลฯ
     มั้ยคะ?

     ในทางกลับกัน  คุณเคยมองใครไม่ดีเพียงเพราะเขา
     ..ขี้เหร่
     ..เดินหลังโกง
     ..ใส่เสื้อผ้าเก่าๆ
     ..ขับรถโกโรโกโส
     ..ท่าทางเหมือนคนสติไม่ดี
     ..ฯลฯ
     มั้ยคะ?

     ถามว่า  นอกจากข้อแรกของทั้งสองหมวดแล้วเนี่ย  สิ่งที่มีผลต่อทัศนคติของเราสำหรับคนๆหนึ่ง  ไม่ว่าทางบวกหรือทางลบแล้วเนี่ย
     มันทั้งตัวหรือแค่หน้าอย่างเดียวคะ??

     "เปลือก" มั้ยคะ?



     คุณอาจเคยพบประสบการณ์แนวนี้

     เคยมองคนๆหนึ่งในแง่ดีเพราะเขา
     ....เรียนเก่ง  สอบได้คะแนนดี
     ....อาสารับผิดชอบงานส่วนรวม
     ....แต่งตัวดี
     ....ขยัน

     แต่แล้ววันหนึ่ง  คุณก็เห็นอีกมุมหนึ่ง
     ....สูบบุหรี่จัด/ดื่มเหล้าจัด
     ....ไม่มีสัมมาคารวะ
     ....เห็นเพื่อนที่นั่งด้านในเดินมา  แทนที่จะรอกลับเข้าก่อน  แล้วปล่อยให้เพื่อนเดินผ่านตัวเองโดยไม่หลบ
     ....ฯลฯ

     เพล้ง!  ภาพของคนๆนึงในหัวคุณแตกสลาย  กลายเป็นภาพใหม่ที่ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป



     เวลาเลือกใครสักคนเข้ามาในชีวิต  คนเรามักพุ่งความสนใจไปที่โปรไฟล์ภายนอก
     ...เรียนจบที่ไหน
     ...ทำงานอะไร
     ...เงินเดือนเท่าไหร่
     ...มีรถแพงมั้ย
     ฯลฯ
     ทั้งๆที่สิ่งเหล่านี้  เป็นเปลือกชั้นนอกสุด  ที่ปลดออกได้ง่ายที่สุด

     แถมยังไม่สามารถการันตีได้ว่า  มีแล้วชีวิตจะมีความสุข


     บางครั้ง  คนเราก็ถูกหลอกด้วยเปลือกนอกกันง่ายเกินไป  จนลืมความจริงว่า  หลังจากรับคนๆหนึ่งเข้ามาในชีวิต  เปลือกนอกพวกนี้มันก็แค่ส่วนหนึ่งที่อาจไม่ได้มีส่วนสำคัญในความสัมพันธ์มากนัก
     รวยแต่ชอบใช้กำลัง  อยู่ด้วยก็เจ็บตัวเปล่าๆ(อวัยวะบางอย่างมันซื้อคืนไม่ได้นะ)
     เรียนเก่งแต่ขี้อิจฉา  จะทำอะไรขัดขาตลอด  แบบนี้ชีวิตมันจะไม่รุ่งเอานะ
      แต่งตัวดี  ขับรถหรู  นัดกันกี่ทีให้เราเลี้ยงตลอด เอ่อ  นี่เพื่อนหรือปลิงคะเนี่ย
     ฯลฯ

     คบคนไม่เหมือนซื้อโปสเตอร์แปะฝาบ้าน  เลือกที่ดูดีอย่างเดียวไม่ได้นะคะ



     เราก็ไม่ได้บอกว่าชีวิตจะต้องสุดโต่งแบบที่จะตัดคนโปรไฟล์ดีทุกคนออกไปจากชีวิตหรอก  เพียงแค่อยากชี้ว่า  ในความสัมพันธ์  เราจะเลือกแต่เปลือกที่สวยอย่างเดียวไม่ได้

     เพราะชีวิตมันมีอะไรมากกว่านั้น

     ในมุมหนึ่ง  เราจะสร้างเปลือกอะไรอวดโลกใบนี้ก็ได้  แต่เราต้องมีของ "จริง" ที่จะทำให้เราภูมิใจในตัวเอง และทำให้คนของเราเขาปลื้มใจที่มีเราอยู่ในชีวิต

     ในอีกมุมหนึ่ง  เวลาเลือกคบคน  เราก็ต้องมองให้ทะลุ "เปลือก" ที่เขาสวมใส่อยู่ให้ได้ว่า  เขาดีจริงดังเปลือกที่แสดง  หรือดีแต่ "เปลือก"  กันแน่


     เพราะการลงทุนกับคนเป็นการลงทุนที่เสี่ยงต่อความเสียหายทางชีวิตและจิตใจเป็นอย่างมาก

     จงอย่ายอมให้ "เปลือก" ของใคร  พรากความสุขไปจากชีวิตคุณ

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

คลังศัพท์ไว้ตั้งชื่อ

จำหน่ายคดีหัวใจ

เราต่างเป็นกาลีในชีวิตใครบางคน