เสื้อเหลืองกับมุมมองจากประชาชนตัวเล็กๆของพระราชา

        สิ่งหนึ่งที่เราประทับใจทุกครั้งที่วันเฉลิมพระชนมพรรษาฯได้เวียนมาบรรจบอีกครั้งหนึ่ง  นั่นคือหากคราใดมีการรณรงค์ให้ใส่เสื้อสีนั้นสีนี้ในวันพ่อหรือวันแม่  เมื่อถึงวันพ่อหรือวันแม่พอออกจากบ้าน...ก็จะเห็นคนใส่เสื้อสีนั้นๆเต็มไปหมด

        วันแม่........ไปที่ไหนก็พบแต่คนใส่เสื้อสีฟ้า

        และวันพ่อ.......ก็พบคนใส่เสื้อสีเหลืองอยู่มากมาย

        ถามว่าทุกคนที่พบเห็นใส่เสื้อสีเดียวกันหมดหรือเปล่า  คำตอบคือไม่

        แต่...........ก็ไม่น้อยละกัน



       และพอเดินสวนกัน  เหมือนความรู้สึกดีมันเกิดขึ้นเองโดยไม่ต้องทักกัน  ไม่ต้องยิ้มให้กัน  ไม่แม้แต่ต้องมองหน้ากัน

       แค่เห็นว่าเสื้อสีเดียวกัน  แค่นั้นพอ

       เป็นการอธิบายไม่ถูกแต่รู้สึกดี  และ  ไม่พูดก็เข้าใจ  แบบหนึ่ง



       เคยอ่านในเนตที่ต่างชาติถามคนไทยว่า  "ทำไมคุณถึงรักในหลวง"  แล้วคนไทยตอบว่า  "คุณมีเวลาฟังหรือเปล่าล่ะ"  นั่นล่ะ  ใช่เลย

       รักหรือไม่  คำตอบคงไม่ต่าง  ส่วนทำไมถึงรัก.....

       .......อันนี้ต้องคุยกันยาว



       คนไทยคงไม่ต่างจากคนชาติอื่นที่มีทั้งข้อดีและข้อเสีย  ซึ่งบางครั้งในสายตาชาวโลก  ก็มักหยิบเอาข้อเสียมาล้อกันบ่อยๆ

       แต่........สิ่งหนึ่งซึ่งคนนอกผู้มองเข้ามารู้กันดี  นั่นคือ

       Thai  people  extremely  love  their  King.

       ค่ะ  คนไทยรักในหลวงมาก

       ชนิดที่ว่าแม้จะเป็นคนเฉยๆและใจเย็น  บางทีอะไรจะเกิดก็ปล่อยมันไป  แต่.......แตะสถาบันพระมหากษัตริย์เมื่อไหร่....

       เป็นเรื่อง!!!



       บางทีต่างชาติคงไม่เข้าใจ  ว่าสาเหตุที่ประชาชนเราผูกพันกับระบบกษัตริย์มากมาย  ไม่ใช่เพราะเราเคยชิน  ไม่ใช่เพราะเราถูกกดมานานจนกลัว  แต่เพราะ....

       เพราะกษัตริย์ของเราเป็นศูนย์รวมจิตใจมานานมากจนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต

       เพราะกษัตริย์ของเราทรงทศพิศราชธรรมจนเป็นที่ประจักษ์แก่ประชาชน


       เพราะกษัตริย์ของเรา.........เลือกที่จะยืนหยัดเพื่อประชาชน

       ประชาชนจึงเลือก  ที่จะจงรักภักดีต่อพระองค์เช่นกัน



       และวิธีแสดงออกอย่างหนึ่งซึ่งความรักและเทิดทูนจากประชาชนของพระราชาก็คือการที่เราออกจากบ้านมาด้วยเสื้อสีเหลือง  เพื่อจะพบคนอีกมากมายที่ใส่เสื้อสีเหลืองออกมาทำภารกิจประจำวันของตนเช่นกัน

       เป็นสิ่งที่ไม่มีใครบังคับให้ทำ  แต่อยากจะทำ  ด้วยความเต็มใจอย่างยิ่ง....

       จากประชาชนของพระราชา....


 
         ขอปิดท้ายด้วยกลอนบทนี้  ซึ่งครั้งแรกที่แต่งนั้นแต่งส่งอาจารย์ตอนมัธยม  ต่อมาได้เอามาปรับเพื่อลงหนังสือของสถานศึกษาที่ตนเองจบมา  แต่นึกถึงทีไรก็ยังคงรู้สึกดีกับกลอนนี้อยู่เสมอ....


                น้ำพระทัยรินไหลไปทั่วหล้า                            ทั่วดินฟ้าร่มเย็นเป็นสุขี

       บำบัดทุกข์บำรุงสุขทุกชีวี                                         พระบารมีล้นเกล้าชาวประชา

                คือนักปราชญ์ประสาธน์ธรรมนำดวงจิต            คือนักคิดตริตรองมองปัญหา

        ธ  ดำรงทรงงานแต่นานมา                                       เพื่อไพร่ฟ้าประชาไทยใจสราญ

                กี่กษัตริย์ขัตติยะจะหาเทียบ                             มิอาจเปรียบเท่าสิ้นทุกถิ่นฐาน

        คือราชาแห่งราชันเหนือบันดาล                               ร่วมกราบกรานภูมิพลแห่งชนไทย

                ด้วยใจรักภักดีเป็นที่ยิ่ง                                     น้อมพรสิ่งมิ่งมงคงแต่หนไหน

       ขอพระองค์ผู้ทรงฤทธิไกร                                         อยู่คู่ไทยคู่ไตรรงค์...ทรงพระเจริญ


                                                                                    ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม  ขอเดชะ
                                                                                 จากประชาชนตัวเล็กๆคนหนึ่งของพระราชา