ชีวิตกับผีเสื้อ
ถ้าชีวิตเปรียบดังผีเสื้อ ปัญหาคงไม่ต่างอะไรกับช่วงเวลาที่เป็นดักแด้
คนทั่วไปน่าจะเคยเห็น เคยอ่าน หรือรู้จักผีเสื้อกันมาบ้างไม่มากก็น้อย
ผีเสื้อเป็นสัตว์ในไฟลัมแอนโทรโพดา คลาสอินเซคตา เป็นสัตว์ลำตัวเป็นข้อปล้องซึ่งไม่มีกระดูกสันหลัง
ผีเสื้อมีวงจรชีวิตที่น่าสนใจ เมื่อเริ่มต้นแห่งชีวิต มันจะเป็นหนอนตัวเล็กๆที่กัดกินใบไม้ไปเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงเวลา เจ้าหนอนตัวจ้อยจะพ่นใยออกมาคลุมตัวเองแล้วกลายเป็นดักแด้ และเมื่อเป็นดักแด้ไปสักพัก หนอนตัวน่าเกลียดน่าชังก็จะออกมาจากดักแด้
และกลายมาเป็นผีเสื้อแสนสวย
แต่ช่วงเวลาเป็นดักแด้นี้เป็นช่วงเวลาแห่งความเป็นความตายของผีเสื้อ เพราะเป็นช่วงซึ่งมันต้องอยู่นิ่งๆ เคลื่อนไหวตัวเองไม่ได้ จึงง่ายที่จะถูกทำร้าย เช่น ดักแด้บางตัวที่ไม่สามารถเป็นผีเสื้อได้เพราะถูกพวกต่อแตนฆ่าตายเพื่อใช้เป็นแหล่งอาหารของตัวอ่อนของตัวเอง
แต่ถึงกระนั้น ดักแด้ก็เป็นช่วงเวลาที่สำคัญ เพราะหากหนอนไม่ยอมเป็นดักแด้แล้ว มันจะกลายเป็นผีเสื้อไม่ได้เลย
ก่อนถึงจุดสูงสุดของชีวิตย่อมมีความเสี่ยงเสมอ
แล้วชีวิตคนเล่า?
ยามปกติธรรมดา คนเราอาจคล้ายเจ้าหนอนพวกนั้น กิน เล่น เที่ยว ชิวไปตามเรื่อง
จนกระทั่งอุปสรรคทั้งหลายทั้งปวงคืบคลานเข้ามา...
ตกงาน สอบตก อกหัก รักไม่รุ่ง เจ็บป่วย ถูกใส่ร้าย โดนเข้าใจผิด ฯลฯ
เหล่านี้ล้วนเป็นเรื่องแย่ๆที่คนปกติทั้งหลายย่อมเคยประสบมา
ซึ่งมองๆไป มันก็ไม่ต่างอะไรกับช่วงเวลาที่เป็นดักแด้ของชีวิตเรา
เพราะช่วงเวลาที่ปัญหาเข้ามารุมเร้า มักทำให้เรารู้สึกวิตกกังวล เจ็บใจ เสียใจ คับแค้นใจ
พออารมณ์ด้านลบเข้ามาเกาะกุมจิตใจ ชีวิตก็เริ่มจะรวนๆ เหมือนจะป้องกันตัวเองไม่ค่อยได้
ติดแหงกเหมือนอยู่ในดักแด้เลย...
แล้วเราก็จะเลือกทำอะไรสักอย่างเพื่อหาทางออกให้ตัวเอง บางคนอาจจะร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร บ้างก็เลือกที่จะเมาแอ๋ บ้างก็ทำตัวหายไปจากปัญหา
อยากทำอะไรก็ทำไปเถิด คิดเสียว่าเซ่นปัญหา
แต่จะทำอะไรก็ต้องเหลือสติเอาไว้บ้าง เหลือสติเอาไว้ระลึกรู้เมื่อกาลเวลาได้ทำหน้าที่ของมันในการเยียวยาแผลใจ ไว้คอยสอดส่องว่าปัญหาต่างๆจะมีทางแก้ไขอย่างไรได้บ้าง
..........ใจที่เจ็บช้ำจะค่อยๆสมานตัวเองได้
..........โอกาสที่พลาดไปจะวกกลับมาใหม่ ในรูปแบบใหม่
..........แพ้วันนี้ไม่ได้แปลว่าจะแพ้ตลอดไป
ขอเพียงมีใจสู้กับปัญหา สักวัน เราจะหาทางออกจากวังวนแห่งความระทมได้ในที่สุด
เมื่อแสงสว่างได้กลับเข้าสู่ชีวิต เมื่อนั้นชีวิตเราจะแกร่งขึ้นอีกครั้งหนึ่ง
เหมือนกับผีเสื้อที่ออกจากดักแด้นั่นเอง
แต่ ขออย่างนึงนะ
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น อย่าหนีปัญหาด้วยการปลิดชีวิตตัวเองเลย
แค่ปัญหาภายนอกก็แย่อยู่แล้ว ไฉนจึงซ้ำเติมตัวเองแบบนั้น
เห็นดักแด้มั้ย แม้มันจะต้องเสี่ยงชีวิตเพียงใด มันยังไม่คิดจะฆ่าตัวตายสักนิด
อย่าให้แพ้แมลงตัวเล็กๆสิ
จะว่าไป คนเรายังโชคดีกว่าดักแด้ด้วยซ้ำนะ
ดักแด้น่ะทำอะไรไม่ได้เลยตอนเป็นดักแด้ นอนรอความเสี่ยงอย่างเดียวเอง
แต่คนเราน่ะแม้จะเกิดปัญหา ก็ยังมีมือมีขามีใจ ที่จะทำอะไรได้ตั้งหลายอย่าง
สู้นะ เราจะสู้กับปัญหาในชีวิตของเรา คุณเองก็สู้ๆกับปัญหาของตัวเองด้วยล่ะ
ถึงสู้ไปด้วยกันไม่ได้ ก็สู้ไปพร้อมๆกันก็ได้นี่
สู้!!
อ่อ และสำหรับคนที่มีรอยยิ้มที่อบอุ่นและวงแขนที่อาทรอยู่ข้างๆเวลาต้องสู้กับปัญหาน่ะ เวลาสู้ชนะแล้ว
.............อย่าลืมขอบคุณคนของคุณด้วยนะ................
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น