หน้าที่ของระยะทาง
ระยะทางมีประโยชน์อย่างไรบ้าง?
เอาไว้วัด!
ผิด เอ๊ย ไม่ผิด แต่ก็ไม่ถูกนัก ไม่ถูกต้องตามที่ใจคิด
ถ้าจะกล่าวกันในทางนามธรรมอันมีผลกระทบต่อจิตใจแล้วเนี่ย เราว่า ระยะทางมันก็มีประโยชน์ดังต่อไปนี้
1. เป็นเครื่องทดสอบความผูกพัน
ถ้าเลือกได้ คงไม่มีใครอยากอยู่ห่างจากคนที่เรารัก ไม่ว่าจะเป็นแฟน เพื่อน หรือครอบครัวก็ตาม แต่ความเป็นจริง ชีวิตก็ไม่สามารถเลือกได้ดังใจเสมอไป ดังนั้น การต้องอยู่ห่างไกลคนที่ห่วงใยจึงเกิดขึ้นได้เสมอในชีวิต
แล้วสถานะไหนจะถูกระยะทางทดสอบมากที่สุด
เราว่า..........แฟน
คือสถานะอื่นมันดูเป็นสถานะที่มั่นคงในตัวของมันเองอยู่แล้วป่ะ ยิ่งสายเลือดนี่ไม่ต้องพูดถึง ตัดให้ขาดคงจะยาก
ส่วนเพื่อน ถ้าไม่ทะเลาะกันให้ตายไปข้างนึง มึนตึงใส่กัน หรือทรยศกัน มันก็ไม่น่าจะเลิกคบกันง่ายๆนะ มีแต่จะคลายความสนิทลงเท่านั้นเอง
กลับมาที่ประเด็นคนรัก เราว่า การอยู่ห่างไกลกันถือเป็นบททดสอบสำคัญเลยว่า คนสองคนจะมั่นคงในความรักที่มีให้แก่กันเพียงใด
มีหลายคู่นะ ที่ไม่ผ่านบททดสอบนี้ บางคู่ห่างกันไม่ทันไร ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งกลับปันใจไปให้คนใกล้ตัวเสียอย่างนั้น
หรือรักแท้จะแพ้ใกล้ชิด ?
หรือ.........อีกที เขาอาจไม่ใช่คู่กันก็ได้ จึงต้องแยกจากกันในที่สุด
และมีอีกบางคู่ มีใหม่รึเปล่าไม่รู้ แต่อยู่คนละที่ไปเรื่อยๆเกิดรู้สึกว่า ถ้าไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้ก็อย่าเป็นมันเลยแฟน
แล้วจึงเลิกกัน...
แต่ถึงกระนั้น ก็มีหลายคู่ ที่ไม่ว่าจะอยู่ห่างกันแค่ไหนก็ยังคงมั่นคงต่อกันเสมอ จนได้กลับมาอยู่เคียงคู่กันได้ในที่สุด
เห็นแล้วก็น่ารักดี They're really meant to be จริงๆ ^^
ความรักนี่ซับซ้อนเนอะ
ก็ไม่รู้หรอก ว่าถ้าระยะทางทำอะไรความรักไม่ได้แล้วจะถือว่ามันคือรักแท้หรือเปล่า แต่การที่ความสัมพันธ์ของคนสองคนเอาชนะความห่างไกลได้ ย่อมแสดงได้อย่างหนึ่ง นั่นคือ
คนสองคนนั้นต้องมีใจที่หนักแน่นอยู่ไม่น้อยเลย
2. ทำให้การเจอกันมีความหมายมากขึ้น
คงเคยเป็นกันมาบ้าง ที่เวลาเจออะไรทุกวันๆเข้า มันก็เบื่อ และกลายมาเป็นความเคยชิน
ลองนึกถึงเพื่อนสมัยเรียนสิ ตอนเรียนด่ากันทุกวันไม่เคยรู้สึกอะไร พอใกล้จะเรียนจบ รู้ว่าใกล้จะต้องจากกันเท่านั้นแหละคุณเอ๋ย
เกิดรักกันขึ้นมาทันที
แล้วหลังจากเรียนจบใหม่ๆนะ ถ้าเมื่อไหร่นัดมาเจอกันได้ แต่ละคนจะดูกระดี๊กระด๊ามาก
เห็นไหมล่ะ นี่แหละประโยชน์ของระยะทาง หากคนสองคนไม่ห่างกันเสียบ้าง คงไม่เข้าใจความคิดถึง
และเมื่อไหร่ที่เริ่มเข้าใจความคิดถึง การเจอกันแต่ละครั้งจะดูมีค่าขึ้นมาทันที
บางครั้งความรักก็เติบโตได้จากความห่างไกลนะ :)
3. มีไว้ให้ความคิดถึงได้ทำงาน
"ความคิดถึงเป็นส่วนหนึ่งของความรัก" ใครบางคนกล่าวไว้
แล้วคนเราจะคิดถึงกันได้อย่างไร หากเราตัวติดกันอยู่ตลอดเวลา คงต้องใช้ระยะทางและความห่างไกลนี่แหละ ที่เป็นตัวกระตุ้นให้ความคิดถึงได้ทำงานเสียบ้าง
โดยส่วนตัวรู้สึกว่า ความคิดถึงสมัยนี้ไม่น่าจะทรงอานุภาพนัก เนื่องจากเทคโนโลยีในยุคปัจจุบัน ไม่ว่าจะเป็นโทรศัพท์มือถือ Line Facebook หรือ Skype สามารถเชื่อมคนไกลมาใกล้กันได้อย่างไม่น่าเชื่อ
แต่ถึงกระนั้น ภาพที่คนคุยโทรศัพท์ไปอมยิ้มไป หรือคุยแล้วหมุนไปหมุนมาด้วยรอยยิ้ม ยังเป็นเครื่องยืนยันได้อย่างดีว่า จะยุคใดสมัยใด ความคิดถึงยังคงเชื่อมใจเข้าหากันได้อยู่นั่นเอง
ไม่มีใครต้องการให้ระยะทางขวางกั้นคนของใจหรอก แต่เมื่อหลีกเลี่ยงไม่ได้จริงๆ อย่างน้อย ระยะทางก็ยังทำให้ความคิดถึงได้ทำหน้าที่ของมัน เพื่อยืนยันว่าคนบางคนมีความสำคัญต่อใจเราได้มากเพียงใด
ใครมีโมเม้นต์คิดถึงแล้วสุขใจอยากจะแชร์ประสบการณ์ก็เชิญนะ คนเขียนไม่ค่อยมีประสบการณ์เรื่องนี้เท่าไหร่นักหรอก ไม่ว่าจะในมุมของการมีคนคิดถึง หรือมีคนให้คิดถึงก็ตาม
3. ใช้ตัดใจ
เมื่อใดก็ตามที่เผลอไปรู้สึกกับคนที่ไม่ควรรู้สึก
หรือเมื่อความสัมพันธ์ใดๆไม่สามารถไปต่อได้แล้ว
คงถึงเวลา...........ที่ต้องตัดใจ
หลายคนเลือกที่จะหักดิบ คือตัดสวาทขาดเยื่อใยทั้งๆที่ยังอยู่ใกล้กัน
........จะทำแบบนี้ได้ต้องใจแข็งมาก..........
ส่วนอีกหลายคนที่ทำไม่ได้มักเลือกใช้ตัวช่วย หนึ่งในตัวช่วยที่ใช้บ่อย คือเวลาและระยะทาง
ไปให้ไกลที่สุดจากคนที่ต้องการลืม ด้วยหวังว่าเมื่ออยู่ไกลตาแล้วจะสามารถขับความรู้สึกออกไปให้ไกลจากจิตใจได้ ด้วยหวังว่าเมื่อได้เจอกับสิ่งแวดล้อมใหม่ๆจะได้เจอกับคนใหม่ๆแล้วจะทำให้ลืมง่ายขึ้น ด้วยหวังว่าเมื่อไม่เจอกันไปนานๆ..............ความรู้สึกมันจะจางหายไปเอง
................ซึ่งก็คงได้ผลอยู่เหมือนกันแหละ เห็นคนใช้วิธีนี้กันเยอะไป
เมื่อใดก็ตามที่คุณต้องการตัดใครสักคนออกไปจากหัวใจ การพาตัวเองไปให้ไกลจากอีกฝ่ายอาจเป็นวิธีที่เข้าท่าที่สุดวิธีหนึ่ง
แต่อีกมุมหนึ่ง หากคุณยังคิดว่าใครสำคัญกับคุณมาก อย่าปล่อยให้เขาลาไกลโดยไม่ได้ปรับความเข้าใจอะไรกันเลย
เพราะคุณอาจเสียเขาไปอย่างถาวรได้จริงๆ
และนี่คือผลดีของระยะทางที่มีต่อจิตใจ
จะว่าไป หากตัดความรู้สึกออกไปจากใจได้แล้ว ระยะทางคงมีค่าแค่เอาไว้ใช้วัดความใกล้ไกลเท่านั้น
แต่ปุถุชนคนธรรมดาผู้ซึ่งยังมีรักโลภโกรธหลงอยู่นั้น จะให้ตัดอารมณ์ความรู้สึกออกไป บางที มันก็ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น
ในบางสถานการณ์ คนเราจึงต้องพึ่งพาระยะทาง เพื่อช่วยให้ความรู้สึกบางอย่างในจิตใจ มันได้กระจ่างชัดมากยิ่งขึ้น
สวัสดี
เอาไว้วัด!
ผิด เอ๊ย ไม่ผิด แต่ก็ไม่ถูกนัก ไม่ถูกต้องตามที่ใจคิด
ถ้าจะกล่าวกันในทางนามธรรมอันมีผลกระทบต่อจิตใจแล้วเนี่ย เราว่า ระยะทางมันก็มีประโยชน์ดังต่อไปนี้
1. เป็นเครื่องทดสอบความผูกพัน
ถ้าเลือกได้ คงไม่มีใครอยากอยู่ห่างจากคนที่เรารัก ไม่ว่าจะเป็นแฟน เพื่อน หรือครอบครัวก็ตาม แต่ความเป็นจริง ชีวิตก็ไม่สามารถเลือกได้ดังใจเสมอไป ดังนั้น การต้องอยู่ห่างไกลคนที่ห่วงใยจึงเกิดขึ้นได้เสมอในชีวิต
แล้วสถานะไหนจะถูกระยะทางทดสอบมากที่สุด
เราว่า..........แฟน
คือสถานะอื่นมันดูเป็นสถานะที่มั่นคงในตัวของมันเองอยู่แล้วป่ะ ยิ่งสายเลือดนี่ไม่ต้องพูดถึง ตัดให้ขาดคงจะยาก
ส่วนเพื่อน ถ้าไม่ทะเลาะกันให้ตายไปข้างนึง มึนตึงใส่กัน หรือทรยศกัน มันก็ไม่น่าจะเลิกคบกันง่ายๆนะ มีแต่จะคลายความสนิทลงเท่านั้นเอง
กลับมาที่ประเด็นคนรัก เราว่า การอยู่ห่างไกลกันถือเป็นบททดสอบสำคัญเลยว่า คนสองคนจะมั่นคงในความรักที่มีให้แก่กันเพียงใด
มีหลายคู่นะ ที่ไม่ผ่านบททดสอบนี้ บางคู่ห่างกันไม่ทันไร ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งกลับปันใจไปให้คนใกล้ตัวเสียอย่างนั้น
หรือรักแท้จะแพ้ใกล้ชิด ?
หรือ.........อีกที เขาอาจไม่ใช่คู่กันก็ได้ จึงต้องแยกจากกันในที่สุด
และมีอีกบางคู่ มีใหม่รึเปล่าไม่รู้ แต่อยู่คนละที่ไปเรื่อยๆเกิดรู้สึกว่า ถ้าไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้ก็อย่าเป็นมันเลยแฟน
แล้วจึงเลิกกัน...
แต่ถึงกระนั้น ก็มีหลายคู่ ที่ไม่ว่าจะอยู่ห่างกันแค่ไหนก็ยังคงมั่นคงต่อกันเสมอ จนได้กลับมาอยู่เคียงคู่กันได้ในที่สุด
เห็นแล้วก็น่ารักดี They're really meant to be จริงๆ ^^
ความรักนี่ซับซ้อนเนอะ
ก็ไม่รู้หรอก ว่าถ้าระยะทางทำอะไรความรักไม่ได้แล้วจะถือว่ามันคือรักแท้หรือเปล่า แต่การที่ความสัมพันธ์ของคนสองคนเอาชนะความห่างไกลได้ ย่อมแสดงได้อย่างหนึ่ง นั่นคือ
คนสองคนนั้นต้องมีใจที่หนักแน่นอยู่ไม่น้อยเลย
2. ทำให้การเจอกันมีความหมายมากขึ้น
คงเคยเป็นกันมาบ้าง ที่เวลาเจออะไรทุกวันๆเข้า มันก็เบื่อ และกลายมาเป็นความเคยชิน
ลองนึกถึงเพื่อนสมัยเรียนสิ ตอนเรียนด่ากันทุกวันไม่เคยรู้สึกอะไร พอใกล้จะเรียนจบ รู้ว่าใกล้จะต้องจากกันเท่านั้นแหละคุณเอ๋ย
เกิดรักกันขึ้นมาทันที
แล้วหลังจากเรียนจบใหม่ๆนะ ถ้าเมื่อไหร่นัดมาเจอกันได้ แต่ละคนจะดูกระดี๊กระด๊ามาก
เห็นไหมล่ะ นี่แหละประโยชน์ของระยะทาง หากคนสองคนไม่ห่างกันเสียบ้าง คงไม่เข้าใจความคิดถึง
และเมื่อไหร่ที่เริ่มเข้าใจความคิดถึง การเจอกันแต่ละครั้งจะดูมีค่าขึ้นมาทันที
บางครั้งความรักก็เติบโตได้จากความห่างไกลนะ :)
3. มีไว้ให้ความคิดถึงได้ทำงาน
"ความคิดถึงเป็นส่วนหนึ่งของความรัก" ใครบางคนกล่าวไว้
แล้วคนเราจะคิดถึงกันได้อย่างไร หากเราตัวติดกันอยู่ตลอดเวลา คงต้องใช้ระยะทางและความห่างไกลนี่แหละ ที่เป็นตัวกระตุ้นให้ความคิดถึงได้ทำงานเสียบ้าง
โดยส่วนตัวรู้สึกว่า ความคิดถึงสมัยนี้ไม่น่าจะทรงอานุภาพนัก เนื่องจากเทคโนโลยีในยุคปัจจุบัน ไม่ว่าจะเป็นโทรศัพท์มือถือ Line Facebook หรือ Skype สามารถเชื่อมคนไกลมาใกล้กันได้อย่างไม่น่าเชื่อ
แต่ถึงกระนั้น ภาพที่คนคุยโทรศัพท์ไปอมยิ้มไป หรือคุยแล้วหมุนไปหมุนมาด้วยรอยยิ้ม ยังเป็นเครื่องยืนยันได้อย่างดีว่า จะยุคใดสมัยใด ความคิดถึงยังคงเชื่อมใจเข้าหากันได้อยู่นั่นเอง
ไม่มีใครต้องการให้ระยะทางขวางกั้นคนของใจหรอก แต่เมื่อหลีกเลี่ยงไม่ได้จริงๆ อย่างน้อย ระยะทางก็ยังทำให้ความคิดถึงได้ทำหน้าที่ของมัน เพื่อยืนยันว่าคนบางคนมีความสำคัญต่อใจเราได้มากเพียงใด
ใครมีโมเม้นต์คิดถึงแล้วสุขใจอยากจะแชร์ประสบการณ์ก็เชิญนะ คนเขียนไม่ค่อยมีประสบการณ์เรื่องนี้เท่าไหร่นักหรอก ไม่ว่าจะในมุมของการมีคนคิดถึง หรือมีคนให้คิดถึงก็ตาม
3. ใช้ตัดใจ
เมื่อใดก็ตามที่เผลอไปรู้สึกกับคนที่ไม่ควรรู้สึก
หรือเมื่อความสัมพันธ์ใดๆไม่สามารถไปต่อได้แล้ว
คงถึงเวลา...........ที่ต้องตัดใจ
หลายคนเลือกที่จะหักดิบ คือตัดสวาทขาดเยื่อใยทั้งๆที่ยังอยู่ใกล้กัน
........จะทำแบบนี้ได้ต้องใจแข็งมาก..........
ส่วนอีกหลายคนที่ทำไม่ได้มักเลือกใช้ตัวช่วย หนึ่งในตัวช่วยที่ใช้บ่อย คือเวลาและระยะทาง
ไปให้ไกลที่สุดจากคนที่ต้องการลืม ด้วยหวังว่าเมื่ออยู่ไกลตาแล้วจะสามารถขับความรู้สึกออกไปให้ไกลจากจิตใจได้ ด้วยหวังว่าเมื่อได้เจอกับสิ่งแวดล้อมใหม่ๆจะได้เจอกับคนใหม่ๆแล้วจะทำให้ลืมง่ายขึ้น ด้วยหวังว่าเมื่อไม่เจอกันไปนานๆ..............ความรู้สึกมันจะจางหายไปเอง
................ซึ่งก็คงได้ผลอยู่เหมือนกันแหละ เห็นคนใช้วิธีนี้กันเยอะไป
เมื่อใดก็ตามที่คุณต้องการตัดใครสักคนออกไปจากหัวใจ การพาตัวเองไปให้ไกลจากอีกฝ่ายอาจเป็นวิธีที่เข้าท่าที่สุดวิธีหนึ่ง
แต่อีกมุมหนึ่ง หากคุณยังคิดว่าใครสำคัญกับคุณมาก อย่าปล่อยให้เขาลาไกลโดยไม่ได้ปรับความเข้าใจอะไรกันเลย
เพราะคุณอาจเสียเขาไปอย่างถาวรได้จริงๆ
และนี่คือผลดีของระยะทางที่มีต่อจิตใจ
จะว่าไป หากตัดความรู้สึกออกไปจากใจได้แล้ว ระยะทางคงมีค่าแค่เอาไว้ใช้วัดความใกล้ไกลเท่านั้น
แต่ปุถุชนคนธรรมดาผู้ซึ่งยังมีรักโลภโกรธหลงอยู่นั้น จะให้ตัดอารมณ์ความรู้สึกออกไป บางที มันก็ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น
ในบางสถานการณ์ คนเราจึงต้องพึ่งพาระยะทาง เพื่อช่วยให้ความรู้สึกบางอย่างในจิตใจ มันได้กระจ่างชัดมากยิ่งขึ้น
สวัสดี
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น