เมื่อแม่หมอถูกของเข้าเสียเอง

    เคยได้ยินประโยคนี้ไหม

    "หมอผีโดนของเข้าตัวเอง  จนกลายเป็นภูติผีปีศาจไปด้วย"

    นั่นล่ะ  อาการของเราตอนนี้



     คือ  อย่างที่ทราบ  เราเป็นหมอดู  เราดูลายมือได้  จับยามได้ เราผูกดวงและอ่านดวงตามหลักโหราศาสตร์ไทยเป็น

     และลูกค้าก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

     พอดูแม่น  จับยามตรงแต่ละครั้ง  คนรอบข้างก็จะเริ่มแวะเวียนมาถามโน่นนี่บ่อยขึ้น

    แต่ตอนนี้  แม่หมอกำลังรู้สึกว่าถูกของเข้าตัวเองอยู่



     ของเข้าที่ว่านี้ไม่ใช่ครูบาอาจารย์ที่ไหนมาสิงร่าง  แต่มันคือความรู้สึกยึดติดว่า  เราควรเช็คดวงตัวเองทุกๆวัน
     และนำคำทำนายที่ว่านั้น  มากำหนดเส้นทางชีวิตของตัวเอง

     คือ  ก่อนจะเรียนดูดวง  ยอมรับนะว่าสนใจเรื่องนี้อยู่พอสมควร  เพียงแต่ว่าตอนนั้น
     ...มันยังไม่อาการหนักแบบตอนที่เป็นอยู่นี้

     ทีนี้  ถ้าคำทำนายออกมาดี  มันคงไม่มีปัญหา ปัญหาคือ  คำทำนายบางวัน  บางช่วงของชีวิต  มันออกมาย่ำแย่มาก...
     ...แล้วก็ยังเชื่อเพื่อเอามากดดันตัวเองอีก...

     หรือจะเป็นกรรมที่ทำให้เพื่อนต้องใส่ใจเรื่องดวงชะตามากเกินไป???



     แล้วจู่ๆ  เราก็รู้สึกขึ้นมาว่า  เราควรมีสิทธิกำหนดชะตาชีวิตตัวเอง...
     ...มากกว่าที่จะให้ใครก็ไม่รู้มาเขียนว่าเราควรจะเป็นไงในแต่ละวัน
     ....มั้ยอ่ะ

     เราเคยอ่านมานะ  เขา(สักเขา  จำที่มาไม่ได้)ว่ากันว่า  ถ้าเราฝึกจิต  ภาวนา  หรือสวดมนต์มากพอ  เราจะสามารถทรงตัวอยู่ได้ในทุกสถานการณ์

     โดยไม่ต้องรอให้ฟ้ามาลิขิต

     ปัญหาคือ  เราต้องทำอย่างไร  เราจึงจะไปอยู่ในจุดนั้นได้?



     และนั่นคือแบบฝึกหัดอีกข้อหนึ่งในช่วงนี้  นอกเหนือไปจากการพยายามทำให้ตัวเองกลับเป็นปรกติให้ได้

     ซึ่งเจ้าโจทย์ใหม่นี่  ไม่รู้ว่าจะทนแก้ได้กี่วัน  หรือจะกลับไปอยู่จุดเดิมอีกในเวลาไม่นานก็ไม่รู้


     แต่ถ้าทำได้  คงจะเท่น่าดู  อย่างน้อยก็ในความรู้สึก

     เพราะมันหมายความว่า  ชีวิตนี้เราได้ก้าวมาอีกขั้น  ก้าวมาจากการดูดวงเป็นเพื่อไม่ต้องตกเป็นเหยื่อของพวกหมอดูอีแปะให้จิตตก

     และหากแก้โจทย์นี้ได้  เราจะชื่อว่าฝึกดูดวงเป็นเพื่อจะเรียนรู้ว่า...

     ...ชีวิตสามารถลิขิตได้เอง  โดยไม่ต้องพึ่งดวงเสมอไป


     แค่คิดก็หรูแล้ว  ลองดูสักตั้งละกัน  ;)