กรรมอยู่ที่ใจ ไม่ใช่สถานะ

     สวัสดีค่ะ :)

     เผอิญเช้าวันนี้เราได้อ่านหนังสือซึ่งมีบทความเกี่ยวกับธรรมะ  แล้วดันไปสะดุดเข้ากับบทความถามตอบหนึ่งเข้า  อันมีใจความสรุปได้ว่า...

     "การไม่มีคู่ เกิดจากเวรกรรม.."

      ด้วยความเคารพอย่างสูง  แต่เราว่ามันไม่ใช่อ่ะ



     จริงอยู่ที่ว่า  การมีคนรักที่ดี  มีความรักที่สุขสันต์  เป็นสิ่งยอดปรารถนาของใครหลายๆคน
     ...และเป็นความหวังยอดนิยมสากลตลอดกาลด้วยนะ  เชื่อไหมล่ะ

     ใครก็ตามที่ได้อะไรแบบนี้มักได้รับการสรรเสริญว่าเป็นคนมีบุญ  จึงมีชีวิตที่เหมือนฝันได้ขนาดนั้น

 
    ในทางกลับกัน  การเป็นโสดกลับถูกมองว่าเป็นเรื่องอาภัพอับโชค  เป็นปมร้ายที่ถูกหยิบยกมากระแนะกระแหนอย่างออกหน้าออกตา

     ...ไม่ว่าจากคนที่มีคู่  หรือตัวคนโสดหลายคนเองก็ตาม

     แต่...มันเป็นแบบที่คนเชื่อกัน  ว่าโสดคือกรรมหนักกว่า  จริงๆหรือ?



     โลกนี้ไม่ใช่นิยายสิบสตางค์  หรือเทพนิยายปรำปรา  ที่ตอนจบพระเอกกับนางเอกจะครองรักกันอย่างมีความสุขตลอดไป  เสมอไป
      ....ถูกไหมคะ?

     และถ้าใครสักคนจะมาบอกเราว่า  ตลอดชีวิตที่ผ่านมา  เขาพบเห็นแต่คู่รักที่มีแต่ความสุขอยู่ทุกที่เลย  แล้วล่ะก็...
     ....ขอโทษนะ  ขออนุญาตไม่เชื่อ

     มองได้สามมุมนะ  หนึ่งคือคุณเป็นคนโชคดีมาก  สองคือ  คุณมองโลกในแง่ดีมาก  และสาม...
     ....คุณโกหก


     ในเมื่อจากชีวิตจริงแล้ว  เราต่างเห็นกันทั่วไปว่า  มีคนไม่น้อยเลย  ที่ต้องทนทุกข์จากความรักอยู่ร่ำไป

     เดี๋ยวคนนั้นเลิกกับแฟนเพราะแฟนนอกใจ  เดี๋ยวคนนี้ตกเป็นมือที่สามของคู่ใครสักคน  โน่น  คนโน้นตาปูดบวมมาเพราะถูกแฟนซ้อมมาอีกแล้ว

     และข่าวผัวเมียฆ่ากันตายก็มีให้เห็นกันเป็นประจำ

     นี่ไม่นับคู่ของคนรอบตัวที่เจอหน้าก็ทะเลาะกันได้ทุกวันอีกนะ....


     ถามจริง  การที่โดนคนที่รักทำร้ายบ่อยๆ  แล้วก็ยังต้องอยู่กันไปเรื่อยๆเนี่ย...

     มันแสดงถึงความมีวาสนาดีตรงไหน????



     ในทางกลับกัน  เคยเห็นคนโสดทึ่มีความสุขไหมคะ?

     เขาอาจไม่มีใครให้หวานแหววด้วย  แต่เขามีงานทำ  มีเงินใช้  มีคนรอบตัวที่น่ารัก  มีชีวิตเป็นของตัวเองที่อาจะเบื่อบ้าง  เหงาบ้าง
     ....แต่มันก็มีความสุขดี ตามอัตภาพ

     แล้วเห็นพระผู้เป็นเนื้อนาบุญของศาสนาไหมคะ  พระผู้หลุดพ้นจากกิเลสทั้งปวง  ผู้ซึ่งปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ  และเที่ยงที่จะนิพพาน  หรือเกิดอีกไม่เกินเจ็ดชาติ

     ....ท่านเหล่านี้ก็โสดนะคะ  และท่านก็ได้สมบัติที่ยิ่งกว่าสมบัติใดใดทั้งปวง

     ....เพราะท่านได้บรรลุธรรมและกำลังจะหลุดพ้นจากสังสารวัฏแล้ว


     ถามว่า  เหล่านี้คือผู้มีเวรกรรมมากหรือคะ?



     จริงๆแล้วนะ  การโสดหรือไม่มันขึ้นอยู่กับหลายปัจจัยมาก

     คนบางคนอาจโสดเพราะทำกรรมมาจริงๆ  ชาติก่อนเขาอาจเคยกีดกันคนรักให้ไกลห่างกัน  จึงถูกกีดกันความรักบ้างในชาตินี้
     ......หรือบางคนอาจโสดเพราะชาติก่อนไปผูกสมัครรักใคร่ขอตามติดแฟนไปทุกชาติ  แต่ไอ้แฟนตัวดีไม่รู้ไปมุดหัวอยู่ที่ไหน
     .......แล้วก็เลยรู้สึกว่าตัวเองมีกรรม  ที่ไม่มีคู่เสียที

     ในขณะที่คนบางคนที่มีความสุขกับการโสดของตัวเอง  นั่นเพราะเขาอาจไม่เคยสร้างบุญร่วมกับใคร  แต่ก็ก่อกรรมดีมากพอที่จะเลี้ยงให้ตนมีความสุขได้
     .....หรือเขาอาจจะอธิษฐานขอให้ตนไม่มีคู่เพื่ออะไรสักอย่างก็ได้
     .......ถามว่าสุขไหม  ก็ดีนะ

     คนบางคนมีคู่แล้วทุกข์  นั่นอาจเพราะชาติก่อนเคยร่วมกับคู่ก่อกรรมทำเข็ญมา  หรือไม่ก็จองเวรกันมาแล้วมาเจอกันอีกรอบ
     .......อันนี้แหละ  เวรกรรมตัวจริงเลย  ใครว่าบุญ

     ส่วนคู่สร้างคู่สม  นั่นคือเคยร่วมกันทำบุญทำกุศลมา  ทำศีล  ปัญญา  จาคะ  ศรัทธา  ให้เสมอกันมาได้ทุกชาติ  แล้วก็มาพบมารักกันอีก
     ......นี่แหละต้นเหตุการเพ้อของคนทั่วไป

     เห็นไหม  กะแค่โสดหรือไม่  บอกไม่ได้หรอกว่าดีหรือร้าย  ต้องดูอย่างอื่นประกอบเยอะแยะ



     เพราะเหตุนี้  เราจึงไม่คิดว่า  "สถานะ"  เป็นเครื่องบ่งชี้ถึงความมีบุญกรรมของแต่ละคน  เพราะเราคิดว่า  สิ่งที่สำคัญที่สุดที่จะชี้ว่าเรามีเวรมีกรรมแค่ไหนนั้น

     มันขึ้นอยู่กับว่า  เรามีความสุขกับสิ่งที่เราเป็น  แค่ไหน  ต่างหากล่ะ


     เพราะฉะนั้น  การมีคู่ดีเลิศเลอเพอร์เฟค  กับ  การมีทุกอย่างสมบูรณ์แบบแค่ขาดอย่างเดียวคือแฟนนั้น

     อาจจะมีความสุขเท่ากันก็ได้

 
     ใครจะรู้  ;)