จะไม่มีแฟนจริงๆเหรอเพื่อน??

A  :  แก(เอื้อมมือมาโอบไหล่)  ชุดที่ตัดให้ใส่ได้มั้ย
B  :  ใส่ได้ดิ(ยิ้ม)  แกอุตส่าห์ลากพวกชั้นไปตัดชุดซะขนาดนั้น  ใส่ไม่ได้ก็แย่ละ

A  :  ขอบคุณนะ  ที่เป็นเพื่อนเจ้าสาวให้
B  :  ทางนี้ต่างหาก  ขอบคุณนะ  ที่ให้เกียรติชั้นในการเป็นเพื่อนเจ้าสาว

A  :  ลองไม่เป็นดิ  พวกแกเป็นเพื่อนที่ชั้นสนิทที่สุดและร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมานาน  วันสำคัญของชั้นแกก็ต้องมา
B  :  เออ(หัวเราะ)  แน่นอน  งานสำคัญของแกคงกร่อยถ้าไม่มีพวกชั้นไปป่วน

A  :  หึหึ  เออ  อย่าให้ถึงคราวชั้นบ้าง
B  :  ...คงไม่มีวันนั้นสำหรับชั้น...

A  :  เฮ้ย  ไม่เอาน่า  เดี๋ยวแกก็มี
B  :  ไม่หรอก  ชั้นไม่คิดว่าชาตินี้จะมีใครมารักชั้นได้

A  :  บ้า  เพื่อนชั้นออกจะน่ารัก
B  :  คนน่ารักของแกไม่ได้น่ารักสำหรับทุกคน  โดยเฉพาะอย่างยิ่ง  ในโลกกลมๆใบนี้ที่คนมองแต่ภายนอก

A  :  เอ่อออ  แต่จริงๆแกก็สวยนา  เพียงแต่แกน้ำหนักเยอะไปนิดนึง  ชอบทำตัวมอซอ  ต่อหน้าคนไม่สนิทเงียบเป็นเป่าสาก  แล้วก็เข้าสังคมไม่เก่งเท่านั้นเอง
B  :  ถ้าจะยาวขนาดนั้น  บอกว่าชั้นขาดเสน่ห์ภายนอกที่สังคมคาดหวังไปเลยก็ได้นะ

A  :  เอ่อ... แต่ตัวจริงแกนิสัยโออยู่นะ
B  :  แล้วมีคนสักกี่มากน้อยที่ฝ่ากำแพงมารู้จักตัวจริงชั้นได้  ยิ่งเพศตรงข้ามยิ่งไม่มีเลย

A  :  แล้วแกไม่ลองเปิดตัวเองดูบ้างเหรอวะ  บางทีนะเว่ย  ถ้าแกลองกะเทาะเปลือกตัวเอง  และเอาสิ่งดีดีที่พวกชั้นเห็นออกมาให้คนอื่นเห็น  แกอาจจะเสน่ห์แรงขึ้นมาเลยก็ได้นา...
B  :  มันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอก  เชื่อมั้ย  ชั้นเคยมองคนสวยๆที่เขาคุยเก่งๆอ่ะแก  คือหน้าเขาก็สวยอยู่แล้ว  แล้วเขายังช่างพูดช่างจำนรรจา  แล้วชั้นเข้าใจเลยว่า...ทำไมคนถึงชอบเขาเยอะ  คือเขามีเสน่ห์มากจริงๆอ่ะ
     ....แต่  ชั้นไม่สามารถคุยแบบนั้นได้แก  โดยเฉพาะกับคนที่ชั้นไม่สนิท  ชั้นไม่สามารถหาเรื่องมาชวนคุยได้ไม่หยุดหย่อนขนาดนั้น  แล้วแกดูหน้าชั้น(ชี้หน้าตัวเอง)  กลมแป้น  แว่นโต  และหัวยุ่ง  หาความงามไม่ได้

A  :  โอ๊ย  มึงงงงงงงงงง  (หัวเราะ)  ...........  เออ  ขอโทษ  แก  แกปล่อยผมดิ  แบบตอนที่ไปเที่ยวด้วยกันไง  ที่แกสระผมเสร็จใหม่ๆแล้วปล่อยผมอ่ะ  แกสวยมากนะลุคนั้น  ใส่แว่นยังสวย
B  :  หึ  สวยได้สิบนาทีอ่ะดิ  พอเจอลมปุ๊บ  "แต่แล้ววว  ผมมันก็สยายไปในพริบตา...."
A  :  ห่านนน  ยังมีอารมณ์เพี้ยนเพลง  เพื่อนกู  - -
B  :  หัวยุ่งด้วยเหอะ  ผมยาวขนาดนี้...  รวบไว้น่ะดีแล้ว

A  :  จีบผู้ชายไปเลยมั้ยล่ะ  หรือจะให้หาให้
B  :  โน้วว  ชั้นไม่ลงทุนกับอะไรที่ชั้นไม่แน่ใจว่ามันจะเป็นของชั้นได้จริงและอยู่กับชั้นตลอดไป  เสียเวลา

A  :  ถามจริงเหอะ  แกไม่เคยรักใครชอบใครจริงๆเหรอ  ชีวิตนี้
B  :  รักอ่ะไม่เคย...
A  :  โห  อะไรวะ  ใจคอ....เดี๋ยว.......พูดจามีประเด็น  มึงเล่ามาเลยดีกว่า  ทำไมกูไม่รู้
B  :  ไม่มี๊!!!
A  :  ยังอีก  ยังอีก

B  :  คือ  รักอ่ะ  ไม่มี  แต่หวั่นไหวไปตามเรื่องตามราว  ก็มีบ้าง
A  :  หือ  ทำไมไม่บอก  มีอะไรจะได้ช่วยกัน
B  :  ไม่ได้ต้องการความช่วยเหลือ
A  :  อะไรของมึงเนี่ย???

B  :  อย่างที่แกรู้ว่าตลอดชีวิตนี้ชั้นไม่เคยมีใครเลย  ส่วนหนึ่งคงเพราะชั้นไม่มั่นใจในตัวเอง  และอีกส่วนหนึ่ง  เพราะชั้นกลัวมากกับการมีความรัก
      ........เมื่อไหร่ก็ตามที่ความหวั่นไหวเข้าเกาะกุมจิตใจ  สิ่งเดียวที่ชั้นจะทำ  คือตัดใจและวิ่งหนีให้ไกลที่สุด
A  :  (หรี่ตามองเพื่อน) โดยที่อีกฝ่ายหนึ่งไม่เคยรู้ตัวเลยงั้นรึ

B  :  ชั้นไม่รู้ว่าเค้ารู้รึเปล่า  ชั้นไม่รู้เลยว่าเค้าคิดยังไง  และชั้นไม่เคยกล้าคิดเข้าข้างตัวเองเลยสักครั้ง  ชั้นคิดแต่ว่า  เค้าคงไม่ชอบคนอย่างชั้นหรอก
A  :  สุดท้ายก็จากกันไปสินะ.............แล้วแกไม่เสียใจบ้างเหรอวะ

B  :  มันก็จะเจ็บๆหน่อย(ยิ้มมุมปาก)  แต่มันชินแล้วไง  ทุกสิ่งอย่างเกิดขึ้นและจบลงเหมือนเดิมทุกครั้ง
A  :  โหยยย  ถ้าชั้นมีโอกาสเป็นคนๆนั้นและรู้สึกดีดีกับแก  ชั้นคงจะรีบคว้าแกไว้

B  :  เพราะไม่มีใครคิดแบบแกไง  แกรู้มั้ย  แม้ชั้นจะวิ่งหนีทุกครั้ง  แต่ข้อเท็จจริงมีอยู่ว่า  หากอีกฝ่ายจะรู้ตัวและตามมาคว้ามือชั้นไว้  ชั้นก็หนีไม่พ้นหรอก  เพราะจริงๆชั้นไม่เคยชอบการวิ่งหนีเลย
     ............แต่ข้อเท็จจริงก็มีอยู่ว่า  ไม่เคยมีใครรู้  และไม่เคยมีใครวิ่งตามมาจับชั้น  จนชั้นวิ่งหนีมาถึงจุดหนึ่ง  จุดที่ความรู้สึกมันหายไปแล้ว  พอถึงตอนนั้นแล้วย้อนมองกลับไป...
     ..........สิเน่หามันก็สลายไปสายลมแล้วล่ะแกเอ๊ยยย............


A  :  แล้วแกโอเคกับชีวิตที่เป็นแบบนี้
B  :  ชั้นมีความสุขดี(ยิ้ม)  ชั้นมีงานที่มั่นคง  มีเงินใช้  สุขภาพก็....อย่างน้อยก็ไม่ตาย  มีเพื่อน  มีงานอดิเรก  ชั้นว่าชีวิตคนเราก็ต้องการแค่นี้แหละ

A  :  แล้วความรักอ่ะ
B  :  ก็แบบเนี้ยะ  ใกล้ใครก็เหล่คนนั้น  พอไกลตาก็ไกลใจ  จบข่าว(ยักไหล่)  และชั้นยังคงเชื่อว่านิสัยอย่างชั้นเนี่ยเหมาะจะอยู่คนเดียวที่สุดแล้ว

A  :  น่าเสียดายนะ(ยิ้ม  ส่ายหน้า)  เพราะตั้งแต่รู้จักกันมา  ชั้นว่าแกเป็นคนที่มหัศจรรย์มาก  แกเป็นตัวของตัวเองอย่างไม่มีใครเหมือนและไม่เหมือนใคร  มีแนวคิดที่น่าสนใจ ทั้งยังมีความสามารถที่หลากหลาย  ถ้าแกเป็นแม่  ลูกแกคงฉลาดอ่ะ
B  :  พาลูกแกมาหาชั้นก็ได้นะ  อยากรู้อะไรชั้นสอนให้  เลือกเลย
A  :  เอาจริงนะเว่ยย  จองไว้ก่อนเลย  เดี๋ยวหาค่าสอนให้ด้วย
B  :  มาเลยๆ
A - B (หัวเราะ)


B  :  แก  ขอถามข้อนึง
A  :  ว่า
B  :  งานกลางคืนแกอ่ะ  ใส่ชุดทักซิโด้ไม่ได้เหรอ  ชั้นไม่ชอบใส่กระโปรงอ่ะ  O_- ''

A  :  โอ๊ยย  เพื่อนกู -_-  ไม่ได้เว้ย  แม้ว่ามึงจะแกร่งพอที่จะอยู่คนเดียวได้  แต่มึงต้องไม่ลืมนะว่า

         "มึงเป็นผู้หญิง!!!!"


B  :  ใจร้ายยยย  T_T