Mirrorless camera & I (2) : จนกว่าเราจะพบกันใหม่...กล้องเปลี่ยนเลนส์

และแล้ว...ในที่สุด

วันนี้เราก็ดั้นด้นไปงาน photofair 2016 จนได้

ตื่นเต้นมาก ดีใจล่วงหน้ามาเป็นอาทิตย์

กะว่า...วันนี้แหละ จะตัดใจลดยอดเงินในบัญชีมาซื้อของขวัญให้ตัวเองให้จงได้

หลังจากหาข้อมูลมาจำนวนหนึ่ง เราจึงเตรียมกระดาษเปล่าไปด้วย เผื่อไว้จดว่าร้านไหนลดเท่าไหร่

และจากการดูแผนที่มาล่วงหน้า เรารู้ว่า olympus จัดบู๊ธไว้หน้าสุดตรงทางเข้าพอดี...
...เข้าทาง...

พอเดินเข้างานก็จัดการลงทะเบียนรับของที่ระลึก และเดินเข้าประตูมองหากล้องรุ่นที่ต้องการอย่างไว
....นั่นไง เจอแล้ว

เราปรี่เข้าไปจับกล้อง e-pl8 ก่อนลำดับแรก

'หนักว่ะ มันหนักงี้เลยเหรอ' คิดในใจ

ลองกดๆสักพักก็หันไปจับ e-pl7 ต่อ กดๆอยู่สองสามที ลองเล่นโหมดต่างๆ
....แล้วก็วาง....

ชวนแม่ไปเดินดูกล้องรุ่นอื่น และเดินรอบๆงาน ลองเล่นไปเรื่อย

หยิบกล้องมาถ่ายรูป แชะ! อุ๊ยถ่ายรอบเดียวได้หน้าชัดหลังเบลอด้วย
คนถ่ายเก่ง 555 / ผิด กล้องมันดีตะหากล่ะ

ระหว่างนั้นก็เรียบเรียงคำตอบในใจอยู่เงียบๆ

สุดท้าย เราก็เดินออกจากงานโดยไม่ได้ซื้ออะไรเลย....

เพราะคำตอบในใจเรามันบอกว่า

'มันยังไม่ถึงเวลา ที่จะเสียเงินมากขนาดนี้ เพื่อแลกกับกล้องสักตัว โดยเฉพาะอย่างยิ่ง...
....ในช่วงเวลานี้'

ประการแรก เรายังไม่ชำนาญการถ่ายรูปเลย เห็นได้จากตอนเดินดูรอบๆ ขณะที่เราทำได้เพียงเปิด-ปิด กดชัตเตอร์ เปิดแฟลต...
เราเห็นหลายคนตั้งหน้าตั้งตากดชัตเตอร์ ซูมเข้า-ออก ลองปุ่มกันอย่างเอาเป็นเอาตาย
...เห็นละเขินเลย...

นอกจากนี้ ปัญหาใหญ่อีกหนึ่งปัญหาคือ เราแทบไม่ได้มีเวลาไปไหนเลย ทำงาน-ติว-อ่านหนังสือ วงจรชีวิตหลักๆวนอยู่แค่นั้น

เมื่อสองเหตุผลมาประกอบกัน เราจึงสรุปได้ว่า การเสียเงินประมาณสองหมื่นในครานี้...
....ไม่น่าจะคุ้มค่าเท่าที่ควร....

ถามว่าลองจับตัวจริงของ e-pl7,8 แล้ว อยากได้มั้ย

อยากได้นะ แต่อยากได้ไม่มากพอ...ที่จะเสียเงิน ในวันนี้

สรุปว่า เสียเวลาไปหนึ่งวัน โดยไม่ได้อะไรกลับมา

นอกจากคำตอบว่า ตอนนี้สิ่งที่เคยอยากได้นั้น จำเป็นเพียงพอจริงๆหรือไม่

คุ้มรึเปล่า.....อาจจะคุ้ม

เพราะบางทีเราก็ไม่อาจรู้คำตอบบางอย่างของชีวิตได้เลย หากเราไม่ออกไปสัมผัสสิ่งเหล่านั้นด้วยตัวเองจริงๆ

กล้องมิลเลอร์เลสยังคงอยู่ในรายชื่อสิ่งที่เราอยากได้อยู่เช่นเคย

เพียงแต่ว่า...ในวันนี้ วาสนาเราอาจจะยังไม่ต้องกัน

หากวันใดมั่นใจแล้วว่า ซื้อมาเมื่อไหร่คงมีโอกาสฝึกถ่ายได้อย่างแน่นอน
...วันนั้นจะเดินกำเงินไปซื้อเอง ไม่ต้องห่วง...

ลาก่อนนะ olympus หวังว่าคงไม่ใช่การลาชั่วนิรันดร์

จนกว่าเส้นทางของเราจะเดินมาพบกันใหม่...

...สวัสดี...

อ่อ แล้วหากจะถามว่าทักษะการถ่ายรูปของคนเขียนมีประมาณไหน ก็....