บันทึกหน้าบัลลังก์... (มาอ่านอะไรตลกๆกันเถอะ)

     เนื่องด้วย  คนเขียนไปอ่านเรื่องราวในเว็บๆหนึ่งมา  แล้วขำมาก  เลยอยากเอามาแบ่งปัน  โดยจะแปลให้เฉพาะอันที่ตัวเองเข้าใจและ/หรือขำ  ขืนแปลอันที่งงประเดี๋ยวจะทำให้เข้าใจผิดกันไป

     อยากอ่านฉบับเต็ม  เชิญลิงค์นี้ค่ะ  http://9gag.com/gag/adXzoLj


     เอาล่ะนะ



     ทนาย  :  คำพูดแรกที่สามีพูดกับพยานในตอนเช้าคืออะไร

     พยาน  :  ผมอยู่ที่ไหนเหรอเคที่

     ทนาย  :  แล้วทำไมพยานจึงโกรธ

     พยาน  :  ฉันชื่อซูซาน!!



     ทนาย  :  พยานเกิดวันที่เท่าไหร่ครับ

     พยาน  :  18  กรกฎาคมครับ

     ทนาย  :  ปีไหนล่ะ

     พยาน  :  ทุกปีแหละ



     ทนาย  :  ลูกชายพยาน  คนที่อาศัยอยู่กับพยาน  อายุเท่าไหร่

     พยาน  :  ไม่  35  ก็  38  นี่แหละ  ผมจำไม่ได้

     ทนาย  :  แล้วเขาอยู่กับพยานมากี่ปีแล้ว

     พยาน  :  45 ปี
 
     (ขำก๊ากแรกก็อันนี้แหละ)



     ทนาย  :  เจ้ายาที่ชื่อ...(ชื่อเฉพาะ)  ส่งผลกระทบต่อความทรงจำของพยานรึไม่

     พยาน  :  มี

     ทนาย  :  แล้วมันส่งผลกระทบยังไงบ้าง

     พยาน  :  ผมจำไม่ได้...

     ทนาย  :  จำไม่ได้!?  ไหนพยานลองบอกซิว่าจำอะไรไม่ได้บ้าง

     (ถ้าเป็นพยานคนนี้จะถามว่า  ละกรูจะรู้มั้ยเนี่ย???)


    
     ทนาย  :  คุณหมอครับ  จริงไหมที่ว่า  หากใครสักคนตายตอนกลางคืน  เขาจะไม่รู้เรื่องนั้นเลยจนกว่าจะถึงเช้าวันถัดไป

     พยาน  :  นี่คุณสอบผ่านทนายมาได้จริงๆเหรอเนี่ย???



     ทนาย  :  ลูกชายคนเล็กของพยาน  ที่อายุ 20 น่ะ  อายุเท่าไหร่

     พยาน  :  20....เท่าไอคิวของคุณนั่นแหละ



     ทนาย  :  พยานอยู่ตรงนั้นหรือเปล่าตอนที่พยานถูกถ่ายรูปนี้

     พยาน  :  ล้ออะไรผมเล่นหรือเปล่าเนี่ย



     ทนาย  :  พยานมีลูกสามคนใช่ไหมครับ

     พยาน  :  ใช่ค่ะ

     ทนาย  :  เป็นลูกชายกี่คนครับ

     พยาน  :  ไม่มีเลย

     ทนาย  :  แล้วเป็นลูกสาวกี่คน

     พยาน  :  ...ข้าแต่ศาลที่เคารพ  ขอเปลี่ยนทนายได้มั้ยคะ



     ทนาย  :  การสมรสของพยาน(กับคู่สมรส)สิ้นสุดลงเพราะเหตุใดครับ

     พยาน  :  การตายค่ะ

     ทนาย  :  ฝ่ายไหนตายล่ะ

     พยาน  :  ลองเดาดูสิ...

     (เจอพยานขี้เล่น  หุหุ)



     ทนาย  :  ลองบรรยายลักษณะผู้ถูกกล่าวถึงหน่อยครับ

     พยาน  :  เขาสูงปานกลางและมีหนวดเครา

     ทนาย  :  เป็นผู้ชายหรือผู้หญิง

     พยาน  :  เว้นแต่เมืองนี้จะมีละครสัตว์  ฉันว่าผู้ชายนะ



     ทนาย  :  พยานจะต้องตอบทุกสิ่งทุกอย่างด้วยปากเปล่าเท่านั้น  เอาล่ะ  พยานอยู่โรงเรียนอะไร

     พยาน  :  ปากเปล่า...



     ทนาย  :  พยานถูกเรียกมาชันสูตรศพเวลาประมาณเท่าใด

     พยาน  :  เริ่มราวๆ 8.30

     ทนาย  :  ตอนนั้นคุณเดนตันตายรึยัง

     พยาน  :  ถ้าเขาไม่ตายตอนนั้น  ก็คงตายหลังผมชันสูตรน่ะแหละ...



     ทนาย  :  คุณหมอ  ตอนคุณชันสูตรร่าง  คุณได้ตรวจสอบชีพจรเขาหรือไม่

     พยาน  :  ไม่

     ทนาย  :  ความดันเลือดล่ะ

     พยาน  :  ไม่

     ทนาย  :  ลมหายใจล่ะ

     พยาน  :  ไม่

     ทนาย  :  ถ้าเช่นนั้น  เป็นไปได้ไหมว่า  คนไข้ยังมีชีวิตอยู่ตอนที่คุณชันสูตรเขา

     พยาน  :  เป็นไปไม่ได้

     ทนาย  :  ทำไมมั่นใจแบบนั้น

     พยาน  :  เพราะ  "สมอง"  เขาถูกดองใส่ขวดโหลอยู่บนโต๊ะผมน่ะสิ

     ทนาย  :  เข้าใจล่ะ  แต่มันเป็นไปได้ไหมว่าเขาจะยังมีชีวิตอยู่

     พยาน  :  ก็...อาจเป็นได้นะ  ว่ายังมีชีวิตอยู่  แล้วก็เป็นทนายไปด้วยน่ะ...

    (หมอแอบจิกกัด)