สีดำ น้ำตา ประชาชน

   
     1-
     นอกจากสังคมก้มหน้า  ทุกวันนี้  ประเทศไทยมีอีกสังคมหนึ่งซ้อนทับขึ้นมา  นั่นคือ
 
     ...สังคมสีดำ...
 
     อันที่จริง  มันก็ไม่ใช่ดำล้วนหรอก  จะกล่าวให้ถูกต้องเรียกว่า  ประเทศไทยเปลี่ยนตัวเองเข้าสู่โหมด grey scale(เกรย์ สเกล)  อันประกอบไปด้วย  สีขาว  เทา  ดำ  และบรรดาสีเข้มต่างๆ  เสียมากกว่า

     ไม่ใช่เพียงในชีวิตจริงเท่านั้น  แต่การใช้เกรย์สเกลนี้ยังครอบคลุมไปถึงชีวิตในโลกออนไลน์ด้วย
 

     เราพร้อมใจกันเปลี่ยนรูปโปรไฟล์เป็นสีดำ  หรือไม่ก็เปลี่ยนรูปตัวเองเป็นโทนขาวดำ
     ...หรืออย่างน้อยที่สุด  ก็เอารูปริบบิ้นดำมาติด...
   

     อ่อ  ถ้าไม่นับปากกะเลือด  ก็มีแดงอยู่สองที่แหละ  ตากับจมูก
     ....หลังผ่านการร้องไห้มาสักระยะหนึ่ง

     เป็นปรากฏการณ์ที่ทำเอาต่างชาติงง  คือ  เข้าใจล่ะว่าพระราชาสิ้นพระชนม์  แต่คนเมืองนี้มันต้องทำถึงขนาดนี้เลยเหรอวะ???


      พวกเอ็งก็ลองมีกษัตริย์ผู้เป็นที่รักยิ่งแบบพวกข้าดูสิ..
      ถ้าเอ็งมีวาสนาพอน่ะนะ...



     2-
     นอกจากสีดำ  อีกสิ่งหนึ่งที่อยู่คู่คนไทยในวันนี้  คือ   น้ำตา

     ไม่ได้มายืนยันว่าทุกคนในประเทศร้องไห้  เพียงอยากรายงานเฉยๆว่า
      ...เอาแค่น้ำตาของคนที่ร้องไห้มารวมกัน  ก็สร้างบ่อน้ำได้โขอยู่
      ...เผลอๆจะท่วมแผ่นดินเอาเสียด้วย!

     ร้องกันทั่วหัวระแหง  ร้องกันหลายผู้หลายนาม

     ไม่ใช่เฉพาะผู้หญิงบอบบางที่ร้องไห้  แม้แต่ผู้ชายตัวโตๆยังร้องไห้

     ไม่ใช่แค่เด็กตัวเล็กๆที่ร้องไห้  แม้กระทั่งคนแก่อายุเกือบร้อยก็ยังหลั่งน้ำตา

     ร้องกันตั้งแต่นักเรียน  นักศึกษา  ไปจนถึงนายกฯ  จนกระทั่งถึงเชื้อพระวงศ์

     ไม่มีใครห้ามใคร  ไม่มีใครว่าใคร  ต่างคนต่างร่วมใจเสียน้ำตา
      .........เป็นโรคติดต่อใหม่ขณะนี้  ที่ยังคงไม่หมดไปง่ายๆ

      ร้องจนเบื่อที่จะร้อง  แล้วก็ยังหยุดร้องไม่ได้  คิดว่าเจ็บป่ะล่ะ??


     เพราะการสูญเสียครั้งนี้เป็นการสูญเสียครั้งใหญ่หลวงที่สุดในชีวิต  นับตั้งแต่คนหลายคนกำเนิดเกิดมาบนโลกใบนี้  พวกเราจึงพร้อมใจกันร่วมไว้อาลัยแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวผู้เป็นที่รักและเคารพยิ่งแห่งปวงชนชาวไทย

     แล้วก็ร้องไห้กันต่อไป...



     3-
     ไม่มีใครบังคับให้ประชาชนไทยรักพระเจ้าอยู่หัว

     ไม่มีใครเอามีดมาจ่อคอ  เอาปืนมาจ่อศีรษะ  ว่าหากแกไม่รัก  แกไม่มีสิทธิ์อยู่บนผืนแผ่นดินนี้


     เราเพียงเกิดมาและพบว่าพระองค์เป็นบุคคลซึ่งอยู่ในรูป...ที่มีทุกบ้าน  ไม่ว่าจะมาจากหนังสือพิมพ์  ปฏิทิน  โปสเตอร์  ธนบัตร  และอื่นๆอีกมากมาย

     ถึงเราไม่เห็นในบ้าน  เวลาไปที่ต่างๆ  เราก็พบพระรูปของพระองค์ติดบ้าง  แขวนบ้าง  ตั้งบ้าง  อยู่ตามสถานที่ต่างๆ

     กลับถึงบ้านเปิดทีวี  เราก็พบข่าวในพระราชสำนัก  ได้ชมพระราชกรณียกิจ  อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน

     รู้ตัวอีกที.........เราก็รักไปแล้ว


     พ่อไม่เคยป่าวประกาศว่า  ท่านทำอะไรให้แก่ประเทศบ้าง

     แต่หากตาไม่บอด  หูไม่หนวก  ใจไม่แคบจนเกินไป  เราคงได้รับรู้กันมาบ้างไม่มากก็น้อยว่า
     ....ผู้อยู่เบื้องหลังความสุข  การพัฒนา  และความร่มเย็นเป็นสุขในประเทศตลอดมานั้น  คือใคร

     "เราจะครองแผ่นดินโดยธรรม  เพื่อประโยชน์สุขแห่งมหาชนชาวสยาม"  พระราชดำรัสนี้ยังคงก้องอยู่ในใจพสกนิกรของพระองค์ท่านเสมอมา

     เมื่อพระราชาทำเพื่อประชาชน  ประชาชนก็จะอยู่เคียงข้างพระราชาเช่นกัน


     นั่นคือเหตุผลว่าทำไม  ประชาชนชาวไทยถึงรักในหลวง

     ทำไม  เราจึงปลาบปลื้มทุกครั้ง  ที่เห็นพระพักตร์และรอยยิ้มของท่าน

     ทำไม  เราจึงรู้สึกเป็นทุกเป็นร้อน  เมื่อทราบว่าพระองค์ประชวร  และ

     ทำไม  ยามเมื่อเสด็จสู่สวรรคาลัย  ประชาชนชาวไทยจึงรู้สึกเหมือน...จะขาดใจ...ตาย...ตามไปด้วย

     และนี่  คือความในใจของประชาชนชาวไทยคนหนึ่ง  ซึ่งมีความสุขใต้ร่มพระบารมีของพระเจ้าอยู่หัวเสมอมา


     ขอเดชะ  ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท  ข้าพระพุทธเจ้ามีความปลาบปลื้มยินดียิ่งนัก  ที่ได้เกิดและเติบโต  ภายใต้ร่มพระบรมโพธิสมภาร

     มีโอกาสได้เฝ้าดูการทรงงานและทรงปฏิบัติพระราชกรณียกิจ

     มีโอกาสได้เห็นพระอิริยาบทในหลายๆแง่มุม

     มีโอกาสได้เป็นกระบอกเสียง  ในการแต่งกลอนเฉลิมพระเกียรติ  และในการชื่นชมพระองค์ให้เพื่อนต่างชาติฟัง

      และมีโอกาส  ได้จงรัก  และภักดี  ต่อพระองค์  อย่างสุดหัวใจ

     บัดนี้  คงถึงเวลาอันสมควร  ที่ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท  จะได้สำราญพระราชอิริยาบท  และทอดพระเนตรผืนแผ่นดินของพระองค์  จากบนสรวงสวรรค์แล้ว

     ข้าพระพุทธเจ้าขอถวายบังคมลาเพคะ

     สุดท้ายนี้  ข้าพระพุทธเจ้าขอน้อมตั้งจิตอธิษฐานว่า..

      แม้นมีวาสนาเพียงพอ  ข้าพระพุทธเจ้า  จักขอเป็นข้าราชบริพาร  ใต้เบื้องพระบาท  ใต้ร่มพระบารมี
       ..ทุกชาติไป


     ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ


       

ณ ที่ทำงานคนเขียน..