คำพูดเป็นเหตุ : โชคดีหรือโชคร้าย

     วันนี้  คุยไลน์กับน้องคนหนึ่ง  แลีวเอาข้อมูลบางอย่างที่คิดว่าน้องสนใจไปบอก
     แล้วน้องก็ถามต่อยอดไปจนถึงจุดๆหนึ่ง  จู่ๆ  เราก็ตอบกลับไปประมาณว่า

     "บอกตามตรง  ไม่เคยรู้เรื่องนี้เลยถ้าไม่ได้คุยกับแกและเพื่อนอีกคน  และไม่มีเวลาหาข้อมูลเพิ่มด้วย"

     สักพักเราก็เริ่มนอยด์อยู่คนเดียวว่า....น้องมันจะโกรธป่าววะ?



     แล้วจึงเริ่มคิดต่อว่า  เอ...คนที่สนิทกับเราจนเรากล้าตอกกลับไปแรงๆนี่  เขาจะเสียใจที่เราพูดแรง  หรือเขาจะดีใจที่เราสนิทใจด้วยจนกล้าพูดแรงกันแน่นะ?

     คิดไปจนถึงขั้นที่ว่า...

     ...ตกลงแล้ว  เราเป็นโชคดีหรือโชคร้ายของคนที่เราสนิทด้วยกันแน่???



     แต่แทนที่คำตอบของคำถามจะออกมาตรงๆ  กลับมีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมาแทน  นั่นคือ

     ทุกคนย่อมมีทั้งด้านดีและด้านร้ายอยู่ในตัว  ตราบใดที่ยังไม่บรรลุมรรคผล  หรือไม่ได้ผุดมาจากนรกชั้นล่างสุดแล้ว  ไม่มีใครจะดีหรือร้ายร้อยเปอร์เซนต์หรอกกระมัง


     ยามใดที่ด้านดีของเราได้แสดงศักยภาพ  เมื่อนั้นเราคงรู้สึกว่าตัวเองเป็นตัวโชคดี  รู้สึกดี  และภูมิใจกับตัวเอง


     แต่หากเมื่อใดความร้ายกาจเริ่มแผลงฤทธิ์...

     หากไม่รู้ตัว  ข้อดีคือเราคงไม่เครียด  ส่วนข้อเสียคือมีแนวโน้มว่าเราจะร้ายต่อไปเรื่อยๆ  จนอาจทำให้คนรอบข้างสิ้นรักในตัวเราได้จริงๆ

     ส่วนถ้ารู้ตัว  ข้อดีคือเราอาจสำนึกได้  ส่วนข้อร้ายคือเราต้องมารู้สึกผิดกับตัวเอง  และรู้สึกว่าชั้นอาจเป็นตัวซวยของใครต่อใครก็เป็นได้...



     แท้จริงแล้ว  ไม่ว่าจะคบใคร  ล้วนมีทั้งเวลาที่สุข  และเวลาที่ทุกข์ด้วยกันทั้งสิ้น

     สิ่งสำคัญในชีวิตจึงไม่ใช่การหาคนที่ดีที่สุดที่ไม่มีทางสร้างความรู้สึกด้านลบให้เราได้เลยตลอดชีวิต..
     .....เพราะมันไม่มี.....

     แต่คือการตัดสินใจเลือกว่า  ใครกันที่มีคุณค่าให้เอาหัวใจไปเสี่ยงด้วย  ใครกันที่มองแล้วเห็นว่า  เมื่อเทียบความสุขและทุกข์ที่จะได้รับแล้ว  น่าจะมีความสุขมากกว่า
     ...และคุ้มที่จะลงทุนหัวใจ


     ในทางกลับกัน  อย่าลืมทำตัวให้น่ารัก  ให้คนรอบข้างมีความสุขเวลาอยู่กับเราด้วย  เพราะไม่ใช่แค่เราหรอกที่ต้องการความสุข  คนที่คบเราเขาก็อยากได้ความสุขไม่ต่างจากเรานึ่แหละ

     อยู่กันแบบต่างตอบแทนเนอะ



    ส่วนน้องคนนั้น  เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยขอโทษละกัน  หวังว่าจะไม่โกรธ  หรืออย่างน้อย  ก็หวังว่าจะให้อภัย



     ว่าแต่ว่า  คุณผู้อ่านคิดว่า  การได้มาอ่านเพจของยายคนเขียนคนนี้...

     เป็นโชคดีหรือโชคร้ายคะ?