ความรักเป็นเรื่องของคนสองคน....จนกว่าจะมีปัญหากัน

     มีใครคุ้นๆกับเหตุการณ์ต่อไปนี้บ้าง



     วันดีคืนดี  แม่เพื่อนคนสวยก็เดินยิ้มน่าระรื่นเข้ามา  "พวกแก  ชั้นมีแฟนแล้วนะ..."
     ......จ้ะ  ยินดีด้วย

     แล้วพอมีเวลาว่าง  เสียงโทรศัพท์มักดังขึ้น  "ค่าา(เสียงหวาน)"  แล้วเดินไปคุยอีกทางหนึ่ง
     ......ส่วนเพื่อนได้แค่หันมองหน้ากัน  แล้วทำโน่นทำนี่ต่อไป

     เรื่องราวในเฟสบุ๊คของเธอเริ่มมีรูปหวานๆ  มีข้อความเลี่ยนๆ  เลื่อนหน้าจอผ่านแต่ละทีกลัวมดจะขึ้น...

     ส่วนเวลาว่าง....  'ไปกะแฟนอ่ะแก'  ยิ่งปิดเทอมนี่ลืมไปเถอะ  โชคดีหล่อนคิดถึงเพื่อนเท่านั้นแหละถึงได้นัดเจอกัน
     ........เออ  ยังไงซะเพื่อนอย่างพวกฉันมัน available all the time อยู่แล้วนี่..........


     วันไม่ค่อยจะดี  โทรศัพท์จะดังขึ้น  "แก(เสียงเครือ)  อยู่ไหนอ่ะ"

     สอบไปสอบมาได้ความว่าอยู่ห้องสมุดชั้นล่าง  ร้องไห้อยู่
   
     "เพิ่งเลิกกะแฟน"

     "เออ  เดี๋ยวเดินลงไปหา"  แล้วเพื่อนหนึ่งคน  สองคน  หรือทั้งกลุ่มก็จะลงไปนั่งห้อมล้อมนั่งปลอบคนร้องไห้

     เพื่อนก็ร้องไห้ไป  บ่นไป  ฟังรู้เรื่องมั่ง  ไม่รู้เรื่องมั่ง  คนปลอบก็ปลอบไป  พลางลอบหันมองหน้ากัน
     .......แล้วก็ถอนหายใจ.......


     พอดีกันหรือแฟนใหม่ก็วนจากท่อนแรกใหม่  แล้วเพื่อนตัวดีก็จะโผล่มาอีกทีหลังจากความรักทำหล่อนร้องไห้

     "แก  ไอ้นั่นมันเฮงซวย  ฉันอยากฆ่ามัน..."  เฮ้ยๆๆ  ไอ้ที่กำลังจะยกหมัดใส่นี่เพื่อนนะ  ผิดคนละวุ้ย


     คนมีแฟนก็ดูเหมือนจะมีแฟนได้เรื่อยๆ  ไอ้ที่โสดก็นั่งดูวงจรประหลาดนี่ต่อไป....



     "ความรักเป็นเรื่องของคนสองคน"  ใครบางคนได้ว่าไว้

     เห็นจะจริง  รักกันทีไร  หากไม่ใช่เกิดจากคนสองคนในวงโคจรเพื่อนเกิดสปาร์คกันขึ้นมาแล้วล่ะก็  การมีความรักของคนรอบข้างแต่ละครั้ง  มันช่างไกลหูไกลตาเสียนี่กระไร

     รู้ตัวอีกที  อ้าว  มีแฟนแล้วเหรอวะ/เป็นแฟนกันแล้วเหรอวะ??

     แล้วเจ้าตัวก็จะแยกไปไกล  จนตามไม่ทัน  (ไม่รู้เหมือนกันว่าไม่ให้ตาม  หรือขี้เกียจตาม)

     ถามอะไรก็  "มันเป็นเรื่องของคนเป็นแฟนกันอ่ะแกก"
     .........เออ  เอาที่สบายใจ


     แต่ดูเหมือนความรักจะเป็นเรื่องของคนสองคนได้ไม่ตลอดก็ตอนที่มันเริ่มมีปัญหากันเนี่ยแหละนะ

     ทั้งที่ความรักเป็นเรื่องของคนสองคน  แต่พอมันชอบกล  แกไม่โทรหาแฟน
      ..........แกโทรหาชั้น  (เพื่อน)

     แล้วเพื่อนก็ต้องมานั่งฟังมันบ่น  ฟังมันร้องไห้  คอยปลอบใจ  คอยช่วยด่าไปด้วย
     ........ทำยังไงได้  เพื่อนเราทั้งคน

     แล้วแกก็กลับมาหาชั้น  มาทำตัวติดกันใหม่  เมาท์แตก  โน่นนี่นั่น  เห็นมั้ยเนี่ย  เพื่อนดีกว่าแฟนเยอะ  ยังไงเพื่อนก็ไม่ทิ้งเรา

     เป็นแบบนี้ไปเรื่อยจนกว่าจะดีกับแฟน  หรือมีแฟนใหม่

     แล้วทายซิ  สุดท้ายแล้ว  ใครถูกทิ้ง?



     จากมุมมองของเพื่อนคนหนึ่ง  ความรักเป็นเรื่องของคนสองคน........จนกว่ามันจะมีปัญหากัน

     มีปัญหากันทีไร  เพื่อนอย่างพวกตรูเดือดร้อนทุกที...


     ช่วยไม่ได้  เพื่อนเรานี่นะ  ช่วยอะไรได้ก็ช่วยกันไปนั่นแหละ.....