วิธีลดความเครียดแบบเพี้ยนๆ

 เป็นคนเครียดง่าย  หายยาก

จนถึงจุดๆหนึ่ง  จุดที่จิตใจรู้สึกว่า  ไม่ไหวแล้ว  จึงลองนำวิธีใหม่ๆเข้ามา  เพื่อช่วยลดความเครียดของตัวเอง  ด้วยการ...

คุยกับตัวเอง

บ้าหรือเปล่า?   ก็ไม่รู้สินะ  วิธีมีดังนี้

เมื่อใดก็ตามที่รู้สึกตัวว่า  เมฆครื้มแห่งอารมณ์เริ่มเข้าครอบครองจิตใจอีกครั้งแล้ว  แทนที่จะนั่งทอดหุ่ยไปเรื่อยๆ  จะเริ่มตั้งคำถามกับตัวเองว่า

"เครียดอยู่ใช่มั้ย"  แน่นอนว่าคำตอบคือใช่  (คือตอบตัวเองคงไม่โกหก  หรือต่อให้ไม่ยอมรับความจริงยังไง  คนถามก็รู้อยู่ดี)  นำไปสู่คำถามต่อไป

"เครียดอะไร"  ตอนนี้  จิตใจจะเริ่มหาคำตอบให้กับความกังวลของตัวเอง  เออ  นั่นสิ  เป็นอะไรเนี่ยเธอออ  แล้วถามต่อ....

"เครียดทำไม"  ตอนนี้คนถูกถามจะเริ่มขุดลึกถึงต้นตอของความเครียดเข้าไปเรื่อยๆ  เพื่อหาว่า  จริงๆแล้วเรื่องที่เครียดอยู่เนี่ย  มันมีสาเหตุมาจากอะไรกันแน่....

พอนึกแล้วระบายออกมาทางความคิด  จิตใจจะเริ่มผ่อนคลายลง  อ๋อออ  ต้นเหตุมันเป็นแบบนี้นี่เอง  เราตีตนไปก่อนไข้,  เรารู้สึกผิด,  เราแค่รู้สึกแปลกๆกับปฏิกริยาคนรอบข้าง  บลา  บลา  บลา

เมื่อถึงตรงนี้  สมองส่วนเหตุผลจะเริ่มหาทางแก้ปัญหาละ  เออทำแบบนี้ดีมั้ย,  คราวหน้าแก้ตัวให้ดีกว่าเดิมละกัน,  บางทีเขาอาจไม่ได้โกรธเราก็ได้นะ  ฯลฯ

หรือแม้แต่.........  อีกฝ่ายไม่มีคุณค่าพอให้สูญเสียความสุขในตัวเองป่ะว้าาาา

ยอมรับว่ามันเป็นวิธีที่ค่อนข้างแปลก  และแน่ใจว่าขืนพูดออกมาต้องถูกหาว่าบ้าแน่ๆ  แต่...วิธีนี้ก็ทำให้เราได้คิดใคร่ครวญถึงปัญหา  ทำให้ได้ระบายความในใจออกมา  บางทีก็พบวิธีแก้ปัญหา

และแก้เครียดได้ด้วยล่ะ   :)