วิธีลดความเครียดแบบเพี้ยนๆ
เป็นคนเครียดง่าย หายยาก
จนถึงจุดๆหนึ่ง จุดที่จิตใจรู้สึกว่า ไม่ไหวแล้ว จึงลองนำวิธีใหม่ๆเข้ามา เพื่อช่วยลดความเครียดของตัวเอง ด้วยการ...
คุยกับตัวเอง
บ้าหรือเปล่า? ก็ไม่รู้สินะ วิธีมีดังนี้
เมื่อใดก็ตามที่รู้สึกตัวว่า เมฆครื้มแห่งอารมณ์เริ่มเข้าครอบครองจิตใจอีกครั้งแล้ว แทนที่จะนั่งทอดหุ่ยไปเรื่อยๆ จะเริ่มตั้งคำถามกับตัวเองว่า
"เครียดอยู่ใช่มั้ย" แน่นอนว่าคำตอบคือใช่ (คือตอบตัวเองคงไม่โกหก หรือต่อให้ไม่ยอมรับความจริงยังไง คนถามก็รู้อยู่ดี) นำไปสู่คำถามต่อไป
"เครียดอะไร" ตอนนี้ จิตใจจะเริ่มหาคำตอบให้กับความกังวลของตัวเอง เออ นั่นสิ เป็นอะไรเนี่ยเธอออ แล้วถามต่อ....
"เครียดทำไม" ตอนนี้คนถูกถามจะเริ่มขุดลึกถึงต้นตอของความเครียดเข้าไปเรื่อยๆ เพื่อหาว่า จริงๆแล้วเรื่องที่เครียดอยู่เนี่ย มันมีสาเหตุมาจากอะไรกันแน่....
พอนึกแล้วระบายออกมาทางความคิด จิตใจจะเริ่มผ่อนคลายลง อ๋อออ ต้นเหตุมันเป็นแบบนี้นี่เอง เราตีตนไปก่อนไข้, เรารู้สึกผิด, เราแค่รู้สึกแปลกๆกับปฏิกริยาคนรอบข้าง บลา บลา บลา
เมื่อถึงตรงนี้ สมองส่วนเหตุผลจะเริ่มหาทางแก้ปัญหาละ เออทำแบบนี้ดีมั้ย, คราวหน้าแก้ตัวให้ดีกว่าเดิมละกัน, บางทีเขาอาจไม่ได้โกรธเราก็ได้นะ ฯลฯ
หรือแม้แต่......... อีกฝ่ายไม่มีคุณค่าพอให้สูญเสียความสุขในตัวเองป่ะว้าาาา
ยอมรับว่ามันเป็นวิธีที่ค่อนข้างแปลก และแน่ใจว่าขืนพูดออกมาต้องถูกหาว่าบ้าแน่ๆ แต่...วิธีนี้ก็ทำให้เราได้คิดใคร่ครวญถึงปัญหา ทำให้ได้ระบายความในใจออกมา บางทีก็พบวิธีแก้ปัญหา
และแก้เครียดได้ด้วยล่ะ :)
หาสาเหตุแห่งทุกข์
ตอบลบคือหนทางของการดับทุกข์ค่ะ
ตั้วไม่ได้กล่าว เอาของเขามาพูดต่อ 5555
ใช้ไม่ได้กะทุกความสะเทือนใจดอกหนา
ตอบลบ