ผู้หญิงย้อนแย้ง

       เรื่องของผู้หญิงคนหนึ่ง  ซึ่งดูแล้วรู้สึกระคายตามาก


       เธอบอกว่าเธอไม่มีคนคุยด้วยหรอก..............แต่ไลน์เธอดังทั้งวัน


       เธอชอบหาว่าคนนั้นคนนี้ขี้เหงา............แต่เธออยู่เงียบๆไม่เคยได้  ถ้าไม่เปิดทีวีก็ต้องหาคนคุยด้วย


       เธอบอกว่าเธอนี่แหละคือสุดยอดแห่งการพึ่งตนเอง................เธอเรียกผู้ชายใกล้ตัวมาทำโน่นทำนี่ทุกครั้งที่โอกาสเอื้ออำนวย
       (อยากมีผู้ชายไว้ใช้มั่งจัง  อุ๊บส์)


       เธอบอกว่าเธอชอบทำอะไรด้วยตัวเอง.................เธอต้องหาคนไปเป็นเพื่อนทุกครั้งเวลาไปไหน  เว้นแต่หาไม่ได้จริงๆเธอจึงจะไปคนเดียว
       และถ้าเหตุผลไม่ดี  คนปฏิเสธจะถูกยัดเยียดข้อหา  "แล้งน้ำใจ"  ให้ทันที  (คนเคยถูกยัดข้อหาบ่นว่า  กรูก็มีธุระตัวเองมั่งป่ะวะ)


       เธอบอกว่าเธอไม่ชอบเข้าสังคม............แต่ภาพที่ทุกคนเห็นจนชินตาคือ  เธอคุยไม่หยุด  ไม่ว่าคู่สนทนาจะเป็นคนที่เธอรู้จักมาสิบปีหรือสิบนาทีก็ตาม


       เธอชอบบอกว่าเราอยากได้/เราไม่อยากได้.................โดยที่ความจริงมีอยู่ว่า  "เรา"  ที่ว่า  หมายถึงเธอคนเดียว


       เธอโอดครวญว่าเธอต้องทำอะไรเองคนเดียว.............ข้อเท็จจริงคือเมื่อให้ใครทำอะไร  เธอชอบมาแย่งทำด้วยเหตุผลว่า  "ฉันทำแล้วออกมาดีกว่า"  (จ๊ะ  เอาที่สบายใจ)


       เธอบ่นว่าไม่มีใครช่วยเธอเลย.............ทั้งๆที่พอหลายคนจะมาช่วยเธอ  เธอก็ไล่เขาไป
       แย่กว่านั้น  ช่วยๆอยู่  เธอดันเปิดประเด็นว่า  เรื่องที่ทำนี่มันความผิดคนช่วยแน่ๆ  (อ้าว  กูผิดไรเนี่ย???)


       เธอแอบสงสัยว่าคนใกล้ชิดไม่ค่อยเล่าอะไรให้ฟัง..............แต่พอคนใกล้ชิดจะเล่าอะไรให้ฟัง  เธอเงยหน้าขึ้นมาหนึ่งทีแล้วหันไปสนใจกิจกรรมตัวเองต่อไป
       นั่นยังดีหรอก  แย่กว่านั้น  คือเธอหยิบเรื่องที่ฟังมาโจมตีคนเล่า  เอ๊า  แล้วจะเล่าไปทำไม???
       (ฉันว่าคุยกะตุ๊กตายังเจ็บน้อยกว่าอ่ะ  เอาจริงๆ)


       เธอตั้งคำถามว่าทำไมไม่ออกความเห็นอะไรบ้างเลย...............แต่บอกไป  เธอกลับไม่ฟัง
       คำถามเดิม  จะบอกทำไม????


       เธอให้ในสิ่งที่คนไม่ได้ขอ...............แล้วขอในสิ่งที่คนอื่นไม่อยากให้


       สุดท้าย  เธอพูดว่ารักได้คล่องปาก  แต่ไม่เคยแสดงให้คนอื่นรู้สึกรักได้คล่องเลย  อย่างน้อย  ก็คล่องได้ไม่เท่าวาจาที่เธอบอก




      ถ้าใครอ่านแล้วรู้สึกว่าคุ้นๆกับตัวเอง  ช่วยเลิกทำตัวย้อนแย้งทีเถอะ  คนรอบข้างเหนื่อยแทน  เป็นบุญกับคนรอบข้างได้ด้วยนะหากรักษาได้เนี่ย


      แต่  อย่างว่าแหละ  คนประเภทนี้หูปิด  ไม่ฟังใครหรอก  ไม่รู้สึกตัวด้วย  บ่นไปก็เท่านั้น

      เป็นเวรเป็นกรรมที่ต้องทนกันต่อไป....