เสียงครวญของเรือจ้าง : ค่าของความเป็น "ครู" อยู่ที่ไหน
วันดีคืนดี น้องสาวคนสนิทของเราก็ทักไลน์มา ด้วยข้อความที่แสนจะห่อเหี่ยวใจ....
น้อง : พี่คะ เบื่อจัง เบื่องานมากเลย... พยายามคิดอยู่ว่า ชีวิตต้องการอะไร
เรา : อ้าว เกิดอะไรขึ้นเหรอ
(เป็นเรื่องที่แปลกมาก เพราะปกติน้องเป็นคนที่รักในงานของตัวเอง เลือกเรียนครุเอง ชอบสอน บอกว่าอยู่กับเด็กแล้วมีความสุข)
น้อง : ที่มาเป็นครูเพราะชอบสอน ชอบงานในห้อง แต่ตอนนี้ต้องทำงานนอกห้อง...
แล้วน้องก็เล่าให้ฟังว่าการเป็นอาจารย์ในโรงเรียนยุคนี้ต้องทำงานเอกสารโน่นนี่นั่น เพื่อประเมินคุณภาพอะไรก็ไม่รู้เยอะแยะมาก....
น้อง : คิดดูสิคะ ที่ทำก็ไม่ได้ชอบ ที่ชอบก็ไม่ได้ทำ สู้ครูสมัยก่อนก็ไม่ได้ อยู่กับตัวเอง สอนอย่างเดียว เดี๋ยวนี้อย่างกับคนจัดอีเวนท์ ทุเรศตัวเองทุกครั้งที่พอเขาสั่งให้ทำก็ต้องทิ้งห้องเรียน บอกเด็กว่า ครูไปทำ...ก่อนนะ เอางานอื่นมาทำก่อนแล้วกัน อายตัวเอง ยิ่งทำยิ่งรักงานน้อยลง
เรา : เปลี่ยนโรงเรียนไม่ได้เหรอ
น้อง : เหมือนกันทุกที่แหละค่ะ!!! เว้นแต่ไปอยู่โรงเรียนที่ผอ.ไม่บ้าผลงาน ซึ่ง.......ไม่ใช่ผอโรงเรียนหนู
ประเมินทุกอย่าง สอนก็ไม่ได้สอน เวลาหาย ความสุขไม่มี...
เรา : เฮ่ย แล้วแบบนี้เด็กจะเรียนทันเหรอ
น้อง : คือถ้ามีลูกจะส่งลูกเรียนพิเศษเลยอ่ะ แต่ไม่โทษครูนะ เข้าใจปัญหา
แล้วคือ พอเป็นแบบนี้ หนูเลยรู้สึกว่างานที่ทำมันไม่มีคุณค่า ไม่ได้ให้ประโยชน์ที่แท้จริงกับเด็ก สิ่งที่ทำน่ะแค่ทำตำแหน่งให้เจ้านายอย่างเดียว
เรา : ควรคืนครูให้เด็กนะ....
น้อง : ที่ตลกคืออะไรรู้ไหมคะ คือคนมาประเมินก็รู้ว่าไอ้ที่ทำๆไป มันหลอกลวง เชื่อไม่ได้ แต่ก็หลอกโรงเรียนว่าเชื่อ ประเมินไปตามสิ่งที่ส่งไป
เรา : เฮ้ย มันไม่มีทางแก้อะไรเลยเหรอ
น้อง : ยากค่ะ เพราะเขาประเมินครูด้วยเกณฑ์แบบนั้น แล้วทุกคนอยากก้าวหน้า อยากได้เงินเพิ่ม อยากได้รางวัล ทุกคนจึงวิ่งตามระบบประเมินแบบไม่มีใครคิดอะไร
หนูไม่แน่ใจว่าโรงเรียนอื่นเป็นไง คงมีทั้งโรงเรียนที่แย่และดีกว่านี้ แต่ตอนนี้เบื่อมากจริงๆ
เรา : (แต่หนูคิดนี่นา-นึกในใจ) ควรประเมินผลจากการสอนนะ
น้อง : มันไม่เห็นประจักษ์แบบชิ้นงานพวกนี้ไงคะ เอาล่ะ ตอนนี้จะตั้งใจเรียนกฎหมายแล้ว(คือเธอเรียนนิติศาสตร์ภาคบัณฑิตเพื่อเพิ่มพูนความรู้อยู่) และจะสอบเนติฯด้วย!!! เผื่อเปลี่ยนสายงาน อันที่จริง เป็นครูดีตรงที่ตำแหน่งมันไปของมันเรื่อยๆนะคะ แบบไม่ต้องรอใครเกษียณด้วย แต่....
จะลองสายกฎหมายละ
เรา : เอาเลยจ้าา มีไรให้ช่วยก็บอก เอ้อ พี่เอาเรื่องไปลงบล็อกนะ จะมีใครฟ้องหมิ่น
ประมาทมั้ยเนี่ย???
น้อง : อย่าใส่ชื่อสิคะ เค้ารู้กันหมดแล้วล่ะค่ะ ระบบนี้น่ะ 555555555
แล้วเราก็คุยสัพเพเหระเรื่องอื่นกันต่อ
แต่ที่อยากลง เพราะรู้สึกไม่เห็นด้วยที่เอาระบบประเมินมาตัดโอกาสในการเรียนรู้ของเด็ก เราไม่คิดว่าการที่ประเมินได้ดีแต่นักเรียนไม่มีความรู้อะไรเลย จะทำให้คุณค่าของสถานศึกษาเพิ่มไปได้
อยากได้อนาคตของชาติที่ "ฉลาด" ไม่ใช่เหรอคะ ถ้าไม่สอนให้ดี แล้วเด็กจะเก่ง จะเป็นความหวังของประเทศได้อย่างไรคะ ไอ้กระดาษประเมินที่ทำกันน่ะ มันเอามาป้องกันประเทศ เอามาว่าความ เอามารักษาคนไข้ได้รึไงคะ
คุณค่าของ "การเป็นครู" ควรอยู่ที่ "การสอน" ไม่ใช่เหรอคะ?
แซ่บลืมมมมมมม 5555
ตอบลบขอบคุณค่า
ตอบลบ