ดูแล้วเล่า : เรื่องน่ากลุ้มของเจ้าเหมียวผู้สามารถ


                    สวัสดีค่ะคุณผู้อ่าน

                    ในยามที่สนใจเหตุบ้านการณ์เมืองแล้วโมโห ซึมเศร้า ปวดตับ เช่นยามนี้

                    มาดูการ์ตูนกันดีกว่าค่ะ !


                    มีการ์ตูนที่เราอยากแนะนำอยู่เรื่องหนึ่ง เรื่องนี้ชื่อว่า

                     "เรื่องน่ากลุ้มของเจ้าเหมียวผู้สามารถ" หรือชื่อภาษาอังกฤษว่า "The masterful cat is depressed again today"  


                    เนื้อหาย่อๆก็คือ นางเอกนาม ฟุคุซาวะ ซาคุ ได้เก็บลูกแมวดำตัวหนึ่งมาเลี้ยงในห้องเช่า ตั้งชื่อว่า ยูคิจิ สามปีผ่านไป มันก็โตแบบสูงกว่านางเอก แล้วมันก็กลายเป็นพ่อบ้านให้นางเอก กล่าวคือ... 

                    ตอนเช้า ลุกจากเตียง เตรียมอาหารเช้าและข้าวกล่อง ปลุกซาคุ เอาข้าวเช้าให้ซาคุกิน ห่อข้าวกล่องให้ซาคุไปกินที่ทำงาน จากนั้นก็ไปจ่ายตลาดเพื่อซื้อของมาทำอาหาร ซักผ้า ตากผ้า เก็บผ้า รีดผ้า พับผ้า ทำงานบ้านสารพัดที่ทำได้ แยกขยะ ทิ้งขยะ เตรียมข้าวเย็นให้ซาคุ เตรียมน้ำให้ซาคุอาบ และส่งซาคุเข้านอน (แล้วก็นอนเตียงเดียวกะซาคุนั่นแหละ)

                    กล่าวโดยสรุป เจ้าแมวยูคิจิโตมาแล้วกลายเป็นพ่อบ้านกึ่งๆคนรับใช้ ดูแลการบ้านการเรือนให้นางเอกทุกอย่าง 


                    แต่ละตอนก็จะแสดงให้เห็นถึงความสามารถของเจ้ายูคิจิว่า เหมียวนี่ทำอะไรได้บ้าง ช่วยซาคุในการใช้ชีวิตได้เพียงใด เป็นการ์ตูนญี่ปุ่นที่ไม่ได้หวานแหวว แต่แสดงให้เห็นถึงชีวิตทำงานของผู้หญิงตัวคนเดียวคนหนึ่ง และแสดงให้เห็นถึงสายใยระหว่างคนเลี้ยงแมวกับแมว ได้อย่างเห็นภาพ 

                    เราเจอเรื่องนี้โดยบังเอิญในยูทูปค่ะ หลวมตัวไปดูครั้งแรกก็ติดเลย แล้วเลยติดตามมาเรื่อย การ์ตูนจะมีสัปดาห์ละครั้ง ตอนแรกจะมีทุกวันเสาร์ ประมาณเที่ยงๆมั้ง(คือเราดูช่วงนั้นพอดี) แต่ตอนที่ 8 รู้สึกจะเปลี่ยนเวลาออกอากาศเป็นวันพฤหัสฯ ซึ่งเราน่ะเห็นและดูตอนวันศุกร์ แต่ตอนที่ 9 ออกอากาศวันจันทร์ ส่วนตอนที่ 10 ออกอากาศวันเสาร์ของสัปดาห์เดียวกัน ตกลงเอ็งจะฉายวันไหนแน่?? 


                    จริงๆแล้วเราไม่ใช่ทาสแมวหรอกนะ ถ้าให้เลือกระหว่างแมวกับหมา เราจะเอียงไปทางหมาซะด้วยซ้ำ (ถึงแม้ว่าเราจะเอ็นดูสัตว์แทบทุกชนิดก็ตาม) แต่เรารู้สึกว่าการ์ตูนเรื่องนี้มันน่ารักดีอะ ไม่เครียด เหมือนได้ดูชีวิตตัวเองในหลายๆทาง 

                    ยิ่งตอนที่ 8 นี่ พอดูจบเราก็ไล่คอมเม้นท์ เจอคอมเม้นท์สปอย์ถึงศักยภาพจริงๆของซาคุ เรารู้สึกว่า "ทำไมมันเหมือนชั้นจังวะ?" (สภาพตรูตอนนี้ก็ทรงผมคล้ายนางเอก ใส่แว่นแบบนางเอกไปอีกไง) 

- ซาคุมีความสามารถหลากหลาย เช่น การเรียน ดนตรี โน่นนี่ แต่ไม่สุดสักอย่าง  .... เออ เหมือนเรา 

- ที่ว่าไม่สุด คือแข่งอะไรไม่เคยได้ที่หนึ่ง อย่างมากก็ได้ที่สอง .... เออ เหมือนเรา (ส่วนที่เคยสอบกลางภาควิชาภาษาไทยได้ท็อปตอนม. 3 และสอบวิชากฎหมายแรงงานได้ท็อปตอนปี 3 ไม่นับ โอเคนะ) 

- ก็เลยไม่มั่นใจในศักยภาพของตัวเอง .... เออ เหมือนเรา 

- แต่ละวันทำงานงกๆ กลับมาก็(เกือบ)หมดสภาพ แล้วก็เครียด แสดงความเครียดออกมาด้วยการไม่ค่อยดูแลตนเองและบ้าน .... ก็เหมือนเราอีกน่ะแหละ(แต่ห้องเราไม่รกแบบซาคุนะ!!)

- แล้วก็ไม่ได้สนใจเรื่องคู่ครองอะไรเลย มีแต่งาน งาน งาน .... ชีวิตกรูอีก

- สุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด ซาคุขาดความสามารถอยู่สองอย่างหลักๆ คือ งานบ้าน กับ ทำอาหาร .... ตรูเองง (หมายเหตุ แต่เราว่าเราทำอาหารได้มากกว่าซาคุ เพราะซาคุทำเป็นแต่บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ส่วนเราสามารถหุงข้าว ต้มไข่  และสามารถใช้หม้อกับกระทะในการทำอาหารได้//กินได้ด้วย!!//ตอนเรียนโทรอดมาได้เพราะพวกนี้) 

                    เราก็ไม่แน่ใจว่าคนเขียนการ์ตูนเรื่องนี้มาแอบดูชีวิตเราแล้วเอาไปทำการ์ตูน หรือแต่งเรื่องนี้เพื่อสะท้อนความจริงที่ว่า ยุคนี้มีผู้หญิงแบบนี้อยู่จริง และมีหลายคนด้วย (ซึ่งก็น่าจะเป็นอย่างหลัง) 


                    การ์ตูนยังสะท้อนความแมวได้ดีระดับหนึ่ง เช่น มีหลายๆฉากที่ยูคิจิตบซาคุหรือนอนทับซาคุอะไรแบบนี้ เคยได้ยินได้เห็นว่าคนที่เลี้ยงแมวนี่ก็เจอวีรกรรมจากแมวมามิใช่น้อย หรือฉากที่ซาคุถามยูคิจิว่า ถ้ามีคนที่รวยกว่ามาขอไปเลี้ยงจะว่าไงแล้วยูคิจิพยักหน้าเห็นด้วยแทบจะทันที ซึ่งถ้าเป็นหมาน่าจะไม่มีพวกนี้ เพราะหมาไม่ค่อยทำร้ายเจ้าของ และถ้าปักใจว่าใครเป็นเจ้าของแล้วก็จะซื่อสัตย์มากๆกับคนๆนั้น 

                    แต่ถามว่าแล้วยูคิจิรักซาคุหรือเปล่า แม้เรื่องจะสื่อให้เห็นว่ายูคิจิเป็นแมวกตัญญูและทำทุกอย่างเพื่อ "ตอบแทนข้าวและที่ซุกหัวนอน" ก็ตาม แต่ถ้าความรักมันไม่อยู่ตรงนั้น ไฉนเลยแมวตัวหนึ่งจะลุกขึ้นมาทำตัวพิเศษกว่าตัวอื่น ดูแลทุกอย่างในบ้านและดูแลตั้งแต่หัวจรดเท้าให้คนๆหนึ่งได้ทุกวันเป็นปีๆล่ะ ดังนั้นเราเชื่อว่ายูคิจิก็รักซาคุแหละ เป็นความรักแบบแมวๆเท่านั้นเอง  

                    ยิ่งดูมาถึงตอนที่ 10 นะ จะเห็นความรักความผูกพันระหว่างแมวกับเจ้าของคู่นี้ได้เป็นอย่างดี 


                    จุดที่ไม่ชอบอย่างเดียวของการ์ตูนเรื่องนี้ คือการสะท้อนค่านิยมของญี่ปุ่นอย่างหนึ่ง นั่นคือ การยึดถือว่า ผู้หญิงควรแต่งงาน ไม่ใช่เอาแต่ทำงานและอยู่เป็นโสดไปเรื่อย

                    ...สาว(ตั้งใจ)โสดอย่างเราไม่เห็นด้วย และไม่ถูกใจสิ่งนี้ แต่อย่าให้แสดงความเห็นมากกว่านี้ เดี๋ยวของขึ้น


                    เท่าที่สำรวจ การ์ตูนเรื่องนี้มีคนติดตามหลายคนเหมือนกันค่ะ บ้างก็เป็นพวกทาสแมวอยู่แล้วเป็นทุนเดิม พอเจอยูคิจิเข้าไปยิ่งหลงแมวหนักกว่าเก่า บ้างก็บอกว่า เป็นการ์ตูนที่ดูแล้ว feel good มาก ซึ่งเราเห็นด้วยอย่างยิ่ง 

                    และแม้ค่านิยมให้ผู้หญิงแต่งงานจะส่งผ่านการ์ตูนมาหลายรอบละ แต่เท่าที่ดู คนดูที่อยากแต่งงาน ไม่มี ที่มีเพิ่มขึ้นและเพิ่มขึ้นนั้น คือ

                    "คนที่อยากมีแมวอย่างยูคิจิเป็นของตัวเอง

                    เนี่ย เราเข้าไปชมการ์ตูนเรื่องนี้จากเว็บของไทย และของต่างชาติ มีคนคอมเม้นท์แนวนี้หลายคนมาก ยิ่งไปกว่านั้น มีหลายความเห็นที่เห็นตรงกันเลยว่า ถ้ามีแมวอย่างเนี้ยอยู่ในชีวิต คู่อ่ะ ไม่ต้องมีหรอก ยอมเป็นทาสแมวไปเลยตลอดชีวิต


                    คิดดูสิ ในชีวิตคนโสดคนหนึ่งมันจะดีขนาดไหน ถ้าเลี้ยงแมวสักตัวแล้วมันจัดการงานบ้านงานเรือนให้ทุกอย่าง แถมทำอาหารให้กินสามมื้อด้วย ชีวิตคือโคตรสมบูรณ์แบบ

                    ยิ่งไปกว่านั้น ด้วยความที่มันเป็นสิ่งมีชีวิตอ้วนกลมและขนฟู เรากอดมันได้! และมันก็กอดเราได้ เราลูบหัวมันได้ และมันก็ลูบหัวเราได้ด้วย แถมเหนื่อยๆยังเอนตัวไปพิงและซบไหล่ได้อีก ดี!!... 

                    แล้วก็นะ ถ้าแมวอย่างยูคิจิมีจริงและมีจำนวนมาก ประเทศต่างๆย่อมให้การยอมรับ เราก็จะสามารถพกมันไปเที่ยวด้วยได้ทุกที่ คราวนี้ไปไหนคนเดียว(กับหนึ่งตัว) ก็ไม่ต้องกลัวอะไรแล้ว และถ้ามันจะสามารถขนาดนั้น ฉันจะหัดให้มันใช้กล้องถ่ายรูป เวลาไปเที่ยวมันจะได้ถ่ายรูปฉันให้สวยๆ เหอเหอเหอ (ทำท่าหัวเราะขึขึแบบยูคิจิ) 

                    'แค่มีแมวอย่างนี้สักตัวมาอยู่คู่กัน ฉันรู้ว่าตัวฉันไม่ต้องการใครๆ...' จุดนี้ต้องอัญเชิญ "เพลงบอกรัก" ของคุณปั่น ไพบูลย์เกียรติ เขียวแก้ว มาดัดแปลงเพื่อให้เข้ากับสถานการณ์แล้วล่ะ


                    ใครบางคนเคยบอกว่าถ้าอยากมีแฟนให้โปรโมทว่าโสด ปกติไม่ค่อยอะไรกับความรักอยู่แล้ว ยิ่งดูการ์ตูนเรื่องนี้เข้าไป ยิ่งไม่อยากมีละแฟน  

                    อยากได้แมวอย่างยูคิจิเป็นของตัวเองมากกว่า !!! 

                    หาได้ที่ไหนเนี่ย???



                    การ์ตูนเรื่องนี้เหมาะกับใครก็ได้ที่ต้องการความรู้สึกรื่นรมย์ใจในชีวิต เหมาะกับทาสแมว เหมาะกับคนที่อยากเริ่มดูการ์ตูนแต่ไม่ชอบอะไรหวานแหววหรือความรุนแรง ดูเรื่องนี้รู้สึกดีแน่นอน 

                    การ์ตูนเรื่องนี้ไม่เหมาะกับคนไม่ชอบอะไรเพ้อฝัน ไม่เหมาะกับคนไม่ชอบแมว ยิ่งไปกว่านั้น หากคุณมีความคิดว่า แมวในการ์ตูนเรื่องนี้ไม่เหมือนแมวจริงแต่เป็นการ์ตูนที่สร้างมาเพื่อสานฝันแก่สาวโสด คุณต้องการเสพการ์ตูนแมวที่เหมือนแมวจริงๆเท่านั้น เรื่องนี้ก็ไม่เหมาะกับคุณเช่นกัน 


                    คุณผู้อ่านที่สนใจและเริ่มอยากติดตาม "เรื่องน่ากลุ้มของเจ้าเหมียวผู้สามารถ" สามารถพิมพ์ชื่อเรื่องลงไปในยูทูปได้เลยค่ะ หรือจะเข้าไปดูที่เพจ "Ani-One Thailand" ในยูทูปเลยก็ได้

                    เดี๋ยวจะแปะไว้ให้นะคะ ทั้ง Ani-one Thailand และ Ani-one Asia 

                    นี่ของไทย : https://www.youtube.com/watch?v=2_oGlXvRkL0&list=PL_YV8EWtbQXH4FwDQ1vzvWursb5YO_MWH&pp=iAQB

                    นี่สาขาเอเชีย : https://www.youtube.com/watch?v=Fwg7PmPu0Xo&list=PLxSscENEp7Ji9i3sLYIkcIrhpMXTs7Hpo&pp=iAQB

                    ทั้งนี้และทั้งนั้น ลองดูสักตอนสองตอนก่อนว่าถูกจริตหรือเปล่า บางทีคุณอาจจะไม่ชอบอะไรแบบนี้ก็ได้ ไม่ว่ากัน เรื่องความรักความชอบบังคับกันไม่ได้ แต่หากใครดูแล้วชอบใจ มาติดตามเรื่องนี้ไปด้วยกันนะคะ


                    ไปเจอคอมเม้นท์นึง เขาบอกเรื่องนี้มีแค่ 13 ตอน แสดงว่ามีอีกแค่สามตอนก็จบแล้ว คงคิดถึงซาคุกับยูคิจิน่าดูเลย 


                    ขอให้สนุกกับการดูการ์ตูนนะคะ 

    

                    สวัสดีค่ะ

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

คลังศัพท์ไว้ตั้งชื่อ

เราต่างเป็นกาลีในชีวิตใครบางคน

จำหน่ายคดีหัวใจ