คำตอบของคำถามว่า "ถ่ายรูปยังไงให้สวยคะ?"

                    สวัสดีวันศุกร์ค่ะ คุณผู้อ่าน

                    ขอพักเหตุบ้านการเมืองมาสนใจงานอดิเรกดีกว่า (เหนื่อย) 

                    หมาป่าย่อมเรียกหาหมาป่า คนชอบถ่ายรูปย่อมเรียกหากล้องใหม่ๆ (ตรรกะอะไรของกรูวะเนี่ย?) ครื้มอกครื้มใจเราก็นั่งส่องกล้องมือสองและหาสเป็คกล้องรุ่นที่ตัวเองสนใจไปเรื่อย (ทำมือถือและกล้องโอลิมปัสค้อนแล้ว 1) แล้วเราก็ไปเจอคำถามนี้ ที่ว่า

                    "ถ่ายรูปยังให้สวยคะ?" 

                    ตอนนั้นเรานั่งอยู่คนเดียว แล้วด้วยความปากไว เราก็หลุดปากออกมาประมาณว่า

                    "ฝึกถ่ายรูปจากมือถือหรือกล้องป๊อกแป๊กให้สวยได้เมื่อไหร่ ถ่ายรูปโดยใช้กล้องก็สวยได้จ้ะ" 

                    แล้วเราก็เลยอยากเขียนบทความนี้ขึ้นมาเลยทันที  

                    ใครบางคนเคยบอกไว้ว่า การจะถ่ายรูปให้ได้ดี องค์ประกอบที่สำคัญอย่างหนึ่ง นั่นคือ คุณภาพของกล้อง 

                    ก็ไม่เถียงนะ 

                    แต่ถ้าจะโยนความดีความชอบ หรือความผิดความพลาด ให้กล้องรับไปเองทั้งหมด อันนี้ เราก็ไม่เห็นด้วย เพราะเราเชื่อว่า ภาพจะออกมาสวยได้

                    กล้อง และ คนจับกล้อง มีความรับผิดชอบ พอๆกัน (เผลอๆคนจับกล้องต้องรับผิดชอบมากกว่าด้วยซ้ำ)

                    ยอมรับว่า แต่ก่อนนี้ เราก็ถ่ายรูปไม่เป็น จับกล้องไม่เป็น ถือกล้องแล้วเก้ๆกังๆ อะไรแบบนั้น แต่เมื่อเวลาผ่านไป เริ่มโตขึ้น เริ่มสนใจฝึกฝนทักษะในการถ่ายภาพ เราก็เริ่มปรับทัศนคติของตัวเอง จากการสักแต่ว่าถ่ายไปเรื่อย  เป็น...

                    ..เป็นการเพิ่มระดับการสังเกตสิ่งรอบข้างว่า ของนี้ สถานที่นี่ มันสวยหรือไม่สวย แล้วถ้าเก็บรูปมา มันน่าจะเก็บรูปได้สวยหรือไม่สวย (แน่นอนว่าถ่ายแล้ว ห่วย ก็มีถม)

                    ..เป็นการใส่ใจการจับถือกล้อง ใส่ใจองศาของกล้อง ว่าควรถ่ายให้อะไรอยู่ตรงไหนของภาพ (แต่สารภาพ ในการถ่ายด้วยมือถือ บางรูป นิ้วฉันก็ยังบังเลนส์อยู่// ห่างไกลจากคำว่าสมบูรณ์แบบ)

                    ..เริ่มตระหนักว่า ในการถ่ายรูปดอกไม้ บางทีมันต้องชดเชยแสงเป็น ลบ หรือ บวก เพื่อให้เก็บภาพออกมาใกล้เคียงตาเห็นที่สุด (ตอนที่รู้ว่าปรับแสงแล้วสวยนี่เราดีใจมากเลยนะ บอกตรง)

                    และอื่นๆอีกหลายหลากที่เราเรียนรู้เพิ่มขึ้น และเพิ่มขึ้น จากการหยิบกล้องมาถ่ายรูป

                    และในขณะที่หลายคนเริ่มถ่ายภาพด้วยกล้องจริงๆ เราเริ่มสนใจและหัดถ่ายรูปจาก "กล้องมือถือ" ซึ่งถามว่า มีข้อจำกัดไหม

                    เยอะเลยแหละ 555

                    แต่นอกจากความสายลมแสงแดด เวลาเราสนใจอะไรจริงๆ เรามันเป็นพวกความดันทุรังสูง เราก็ถ่ายนั่นถ่ายนี่ของเรามาเรื่อย 

                    และนี่ คือตัวอย่างภาพที่ได้จากโทรศัพท์ HTC One และ HTC Butterfly ของเรา เป็นช่วงที่ลองผิดลองถูกไปเรื่องกับการถ่ายภาพ

                                                

                                                                      

                                                           

                                                       

                    (จริงๆแอบขี้โกง เลือกแต่รูปที่เห็นว่าดูได้ 555)

                    เออนั่นแหละ เราก็ถ่ายนั่นถ่ายนี่ของเรามาเรื่อยๆ แบบสะเปะสะปะ คือถ่ายเองดูเองแบบไม่รู้หลักอะไรทั้งสิ้น จนกระทั่งเริ่มมาศึกษาว่า ในการถ่ายรูปให้สวยเนี่ย มันมีหลักไหม ก็ไปเจอแหล่งสอนถ่ายรูปมากมายฮ่ะ 

                    เช่นหลัก เส้นนำสายตา ที่บอกว่า เวลาถ่ายรูป ถ้าสามารถถ่ายอะไรเป็นเส้นๆนำไปสู่สิ่งที่อยากจะนำเสนอ ก็อาจทำให้รูปน่าสนใจยิ่งขึ้น

                    หรือหลัก "กฎสามส่วน" ที่มีประมาณว่า เราไม่ควรจะถ่ายรูปให้ทุกอย่างมันอยู่กึ่งกลางภาพ แต่มันควรจะอยู่แบบ 1 ใน 3 หรือ 2 ใน 3 จะสวยกว่า ซึ่งสารภาพว่า บางทีภาพฉันก็ไม่เป็นไปตามหลักนี้ ดูรูปที่ถ่ายสิ บางรูปค่อนข้างจะกลางทีเดียวเชียวแหละ

                    ลองนี่ ลองดูวิดีโอนี้ประกอบ อาจจะเข้าใจได้ดีขึ้น https://youtu.be/GfpZsL7ghwA 

                    นี่คือตัวอย่าง จริงๆยังมีอีกหลายหลัก เราก็ศึกษาและเรียนรู้ไปเรื่อยๆ

                    

                    อ่านมาถึงตรงนี้อาจมีคนสงสัยว่า แล้วเธอถ่ายรูปได้ประมาณไหนแล้วยายคนเขียน พล่ามมาขนาดเนี้ย 

                    โอ๊ย ยังห่างไกลกับคำว่า "ไร้ที่ติ" ค่ะ ยังต้องฝึกเพิ่มขึ้นและเพิ่มขึ้นไปอีกนานแสนนาน อาจจะนานเท่าชีวิตเราเลยก็ได้ แต่อย่างน้อยเราก็มีหลักบ้างอะไรบ้างไม่ได้สะเปะสะปะเช่นเก่าแล้ว 

                    อ่ะอ่ะ ให้ดูตัวอย่าง จากกล้องโอลิมปัสและกล้องมือถือ แน่นอนว่าคัดเฉพาะที่พอดูได้ วะฮ่ะฮ่ะ

                  ถามว่าพอใจกับตัวเองรึยัง ถ้ามองจากมุมว่า จากครั้งแรกที่จับกล้องถ่ายรูปแล้วถูกเพื่อนมองด้วยสายตาดูแคลนว่า "อีนี่ถ่ายรูปไม่เป็น" จนกระทั่งถึงวันนี้ที่ได้รับคำชมจากเพื่อนว่า "ถ่ายอะไรก็สวย" นับว่ามาไกลจากตอนแรกมาก(ใช้เวลาราวยี่สิบปี) แต่ถ้ามองว่ายังถ่ายไม่ได้อีกหลายอย่าง เช่น ยังถ่ายรูปอาหารไม่สวย และยังไม่รู้วิธีปรับกล้องให้ถ่ายไฟเป็นแฉกได้  ยังถือว่าต้องฝึกฝนอีกเยอะเลยล่ะค่ะ :)

                    เขียนมาถึงตรงนี้ สิ่งที่เราอยากจะบอกหากมีโอกาสตอบเจ้าของคำถามว่า "ถ่ายรูปยังไงให้สวยคะ" ก็คือ

                    "ฝึก" ค่ะ 

                    ฝึกหัดการช่างสังเกต ฝึกมุมมอง ฝึกความคิดสร้างสรรค์ ฝึกใช้กล้อง ฝึกเรียนรู้ฟังก์ชั่นต่างๆของกล้องที่มีในมือ ไม่ว่าจะเป็นกล้องมืออาชีพตัวบิ๊กเบิ้ม กล้องมิลเลอร์เลสราคาแพง กล้องติดมือถือ หรือกล้องอะไรก็แล้วแต่ที่หาได้ขณะนั้น และฝึกทำตามหลักต่างๆของผู้รู้

                    เหนือสิ่งอื่นใด "ฝึกถ่าย" 

                    ถ่ายรูปเข้าไป ถ่ายรูปให้เยอะๆ ถ่ายทุกสิ่งอย่างที่อยากจะถ่าย เปิดสมองและสองตาให้กว้าง และอย่าหยุดเรียนรู้ พอถึงจุดหนึ่ง เราจะเห็นได้เองนั่นแหละว่า ถ่ายยังไง รูปมันถึงจะออกมาดูได้ 

                    ของแบบนี้ไม่มีสูตรสำเร็จ ไม่ใช่ว่าซื้อกล้องตัวละล้านแล้วคุณจะถ่ายรูปสวย แต่คุณต้องฝึกปรือฝีมือของคุณให้ได้ระดับหนึ่งก่อน เมื่อใช้กล้องแสนแพงแล้วจึงจะได้รูปที่น่าทึ่ง และถ้าให้แนะนำ อย่าเริ่มต้นจากกล้องตัวละล้าน กล้องพวกนั้นฟังก์ชั่นน่าจะเยอะ เดี๋ยวหมุนชัตเตอร์สปีดไม่ถูกแล้วจะพาลปาทิ้งซะก่อน (อย่าทิ้ง เอามาให้เรา เราช่วยใช้ให้ 555) ควรเริ่มต้นจากกล้องที่หาได้ง่ายและราคาไม่สูง(ไม่ควรใช้กล้องฟิล์มด้วยเพราะผิดแล้วแก้ไม่ได้) อาจเป็นกล้องดิจิตอลมือสองรุ่นเก่า หรือแม้แต่กล้องติดมือถือเนี่ยแหละ กดมันให้ทุกฟังก์ชั่น ฝึกถ่ายมันเข้าไป 

                    ฝึกให้มาก ฝึกอย่างมีสติ แล้วมันจะทำได้เองในที่สุด

                    เป็นกำลังใจให้นะคะ

            

                    สวัสดีค่ะ