ฉันไม่มีความสุข
เช้าวันอาทิตย์
ตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกอืมครึม
แม้จะใช้ชีวิตปกติ กินข้าว ดูทีวี พูดคุยหยอกล้อกับที่บ้านเหมือนปกติ แต่สิ่งที่ผิดแผกแตกต่างไปคือ ในวันนั้น ในใจมันท่องเกือบตลอดเวลาว่า
"ฉันไม่มีความสุข"
หยิบหนังสืออ่านเล่นขึ้นมาอ่าน อ่านไปก็รู้สึกทอดหุ่ยกับชีวิตไปเรื่อยๆ
"ฉันไม่มีความสุข"
บ่ายๆ แม่จะออกไปซื้อของ ขอตามไปด้วยเพราะอยากกินไอติม ไปถึงห้างสรรพสินค้าและก็เดินไปเลือกซื้อของที่อยากได้
"ฉันไม่มีความสุข"
..แลดูเหมือนย้อนแย้ง ถ้าไม่มีความสุขจริงมันต้องไม่อยากทำอะไรทั้งสิ้น นี่ยังอยากกินไอติม อยากกินโอวัลตินภูเขาไฟ
นี่มันคนไม่มีความสุขแบบไหนกัน??
กลับมาบ้านนั่งดูทีวีต่อ
"ฉันไม่มีความสุข"
ดูทีวีเสร็จแล้วก็มาอ่านหนังสือที่เมื่อเช้าอ่านค้างไว้ สลับกับหยิบมือถือมาเล่น อ่านไปเล่นไป อ่านไปเล่นไป
"ฉันไม่มีความสุข"
ช่วงเย็นของวัน จู่ๆก็เปรยกับตัวเองในใจว่า
"ฉันว่าเรามีอาการซึมเศร้าอย่างอ่อนๆ"
นึกถึงเพื่อนสนิทคนหนึ่งซึ่งเป็นโรคซึมเศร้า ตอนไถ่ถามไล่เรียงอาการ เธอเล่าว่า เธอโทรศัพท์ไปพูดอะไรสักอย่างกับแม่ของเธอ เธอจำไม่ได้ว่าพูดอะไรออกไป ที่แน่ๆคือ พอแม่ของเธอซึ่งเป็นแพทย์ได้ยินดังนั้น ก็รีบบึ่งรถมาพาเธอไปพบแพทย์ทันที และเธอก็ต้องกินยา น่าจะเป็นยาต้านโรคซึมเศร้า มาจนทุกวันนี้
นึกๆไปว่าเดี๋ยวต้องลองปรึกษาเพื่อนถึงอาการตัวเองซะหน่อย เพื่อนมีความเห็นอย่างไร เพื่อนมีอะไรแนะนำหรือเปล่า
นั่งลงเล่นเกมไปเรื่อยๆ ปล่อยอารมณ์หดหู่เข้ายึดครองจิตใจ ก่อนที่จะคิดลงมือทำอะไรไปมากกว่านี้ คำถามหนึ่งก็ผุดขึ้นในหัว
"เมนส์ยังไม่มาใช่ไหม?"
บังเกิดความถึงบางอ้อ เออ เป็นเพราะฮอร์โมนแหงเลย แต่ถึงจะรู้แล้วว่า อาการหดหู่ซึมเซานี่เกิดเพราะฮอร์โมนช่วง(ก่อน)วันนั้นของเดือน ก็ใช่ว่าความหดหู่มันจะหายไปซะที่ไหน
...แค่รู้สึกดีขึ้นบ้างเล็กน้อยเท่านั้น
สวัสดีค่ะคุณผู้อ่าน คุณผู้อ่านอ่านเรื่องของเราแล้ว รู้สึกอย่างไรบ้างคะ
เรานำเรื่องนี้มาลงเนื่องจากต้องการแสดงให้เห็นถึงสภาพจิตใจของผู้หญิงบางคน ก่อนหรือขณะมีประจำเดือน
ใครที่คุณผู้หญิงข้างๆตัวยังอยู่ในวัยที่ประจำเดือนยังไม่หมด เราอยากให้คุณคอยสังเกตอาการคนข้างๆว่า "ช่วงนั้น" ของเดือน คนของคุณมีท่าทีอย่างไร โอเค คุณไม่สามารถเจ็บแทนทุกข์แทนผู้หญิงได้ แต่อย่างน้อย คุณสามารถบอกเธอได้ว่า "คุณอยู่ตรงนี้นะและพร้อมช่วยเสมอ" การรู้สึกหดหู่มันเป็นอะไรที่แย่มากนะคะ ถ้ามีใครสักคนคอยอยู่ข้างๆให้อุ่นใจมันน่าจะดีขึ้นได้บ้าง หากปล่อยปละละเลย วันใดที่คุณผู้หญิงเกิดเครียดเพราะฮอร์โมนและมีปัญหาอื่นรุมเร้าด้วย ตัดสินใจตัดช่องน้อยแต่พอตัวขึ้นมา คุณจะไม่มีคนให้คอยห่วงใยแล้วนะ
อีกมุมหนึ่ง คุณผู้หญิงคะ เราเชื่อว่าการเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมนช่วงประจำเดือนจะมาหรือกำลังมา คงส่งผลทางอารมณ์ให้คุณผู้หญิงหลายๆคนบ้างไม่มากก็น้อย มันจึงสำคัญอย่างยิ่งที่เราต้องรู้ให้เท่าทันกับสิ่งที่เกิดขึ้น เรารู้ว่าการขจัดให้พ้นไปเลยนั้นเป็นไปได้ยาก แต่อย่างน้อย ถ้าเราพอมีสติอยู่บ้าง จะได้ยั้งการกระทำไม่พึงประสงค์ที่อาจเกิดขึ้นช่วงอารมณ์ของพวกเราขึ้นๆลงๆได้
แม้การเกิดเป็นหญิงแท้จริงนั้นแสนลำบาก แต่เมื่อเกิดมาแล้วเราก็ต้องรับมือกับมันให้ได้ค่ะ
ส่วนถ้าใครสงสัย ยังค่ะ เรายังมีอาการทรงๆทรุดๆ ยังคงตกอยู่ภายใต้ฮอร์โมนขึ้นๆลงๆของตัวเองอยู่ น่าจะต้องตั้งรับไปเรื่อยๆจนกว่าจะหมดประจำเดือนนั่นแหละค่ะ
เป็นกำลังใจให้ผู้หญิงทุกคนนะคะ
สวัสดีค่ะ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น