หนังสือกับชีวิต
คิดๆไป หนังสือกับคนเราก็มีอะไรคล้ายกันเหมือนกันนะ
...โลกนี้มีหนังสือเป็นล้านๆเล่ม
...และโลกนี้ก็มีคนเป็นล้านๆคน
...หนังสือแต่ละเล่มล้วนมีเรื่องราวของตัวเอง
...คนทุกคนก็มีชีวิตของตัวเองแตกต่างกันไป
...สิ่งที่สังเกตได้ง่ายที่สุดของหนังสือคือ หน้าปก
...สิ่งที่สังเกตได้ง่ายที่สุดของคนคือ เปลือกนอก
...และหลายครั้งเราก็ตัดสินหนังสือจากหน้าปก
...และหลายครั้งเราก็ตัดสินคนอื่นจากเปลือกที่เราเห็น
...ซึ่งอาจไม่เป็นความจริงเสมอไป
...ซึ่งอาจไม่เป็นความจริงเสมอไป
...คงมีแหละ หนังสือที่ปกสวย และเนื้อหาข้างในก็ดี
...คนที่งามทั้งภายนอกและภายในนั้นมีอยู่จริง
...แต่หนังสือที่สวยแต่ปกนั้นมีถมไป
...พวกสวยแต่รูป จูบไม่หอม มีเยอะแยะ
...และมีหลายเล่ม ที่หน้าปกไม่หน้าดู แต่เนื้อหาภายในกลับสนุก
...และยังมีบางคน ที่ภายนอกดูธรรมดา แต่ซ่อนความดีไว้ภายใน
...แน่นอน ยังมีหนังสือที่แย่ทั้งปกและเนื้อหา
...แน่นอน มีคนที่ทรามทั้งภายนอกและภายในด้วย
...เราจึงไม่ควรตัดสินหนังสือจากหน้าปก แต่ควรดูที่เนื้อในด้วย
...เราจึงไม่ควรตัดสินใครจากภายนอก แต่ควรทำความรู้จักตัวตนที่แท้จริงของเขาด้วย
...ทั้งนี้และทั้งนั้น ความดีของหนังสือย่อมขึ้นอยู่กับจริตของคนอ่านเป็นสำคัญ บางเล่มที่ตรงกับความสนใจเรา เราก็ว่าดี เล่มไหนไม่ตรงกับความสนใจ แม้เนื้อหาจะมีประโยชน์แค่ไหน เราคงไม่อยากหยิบมา
...การคบคนก็เหมือนกัน นอกจากความดีเลวแล้ว ยังต้องดูความเข้ากันได้ด้วย หากจริตไม่คลิกกันเสียแล้ว จะดีเพียงใดก็คงไปกันได้ยาก
...หนังสือบางเล่มมีหนังสือที่คู่กัน เช่นคู่ "ผู้ชายครับ" กับ "ผู้หญิงค่ะ" แต่หลายเล่มก็มีเนื้อหาเล่มเดียวโดดๆ
...คนเราก็ไม่ต่างกัน ใช่ว่าคู่ครองจะมีเพียงพอสำหรับทุกคนเสียเมื่อไหร่
...แต่ไม่ว่าอย่างไร หนังสือแต่ละเล่มย่อมมีเนื้อหาเป็นเอกเทศของตัวเอง
...ไม่ว่าจะมีใครหรือไม่ ทุกคนย่อมมีชีวิตเป็นของตัวเองอยู่ดี
...หนังสือบางเล่มมีปกหนา บางเล่มมีปกบาง
...คนบางคนทำตัวแข็งแกร่งให้คนอื่นเห็น ขณะที่บางคนดูเหมือนเป็นคนบอบบางเหลือเกิน
...เนื้อในด้วย บางเล่มเป็นกระดาษบางๆ บางเล่มเป็นกระดาษแข็งๆ
...จิตใจภายในเราก็ไม่เท่ากัน บางคนเข้มแข็ง บางคนอ่อนแอ
...แต่จะกระดาษแบบไหน โดนน้ำมันก็ยุ่ย โดนไฟมันก็ไหม้ทั้งนั้นแหละ
...จะใครก็แล้วแต่ ถ้าจมน้ำหรืออยู่ในกองไฟก็ตายแน่ เอ๊ย ไม่ใช่สิ ไม่ว่าใคร ถ้ามัจจุราชมาตามเมื่อไหร่ คงต้องจากโลกนี้ไปเหมือนกัน
...เว้นแต่โชคดีรอดมาได้
...เว้นแต่ยังไม่ถึงที่ตาย
...หนังสือนั้นค่อนข้างจะอายุยืน บางเล่มอยู่มาเป็นพันปีแล้ว
...คนไม่อายุยืนขนาดนั้น แต่คุณประโยชน์ที่เราสร้างไว้จะคงอยู่ตลอดไป
...ปัจจุบันนี้เริ่มมีหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ ทำให้หนังสือกระดาษได้รับความนิยมลดลง
...ปัจจุบันนี้มีการนำหุ่นยนต์มาใช้แทนคนมากขึ้นเรื่อยๆ
...แต่ก็ยังคงมีคนเห็นค่าของหนังสืออยู่ และหนังสือหลายเล่มก็ยังทำประโยชน์ให้แก่คนอยู่มาก
...แต่ก็ต้องยอมรับว่า คนจริงๆยังคงมีคุณค่าและมีศักยภาพที่จะทำประโยชน์อยู่มาก
...ดังนั้นแล้ว เราจึงต้องรักษาหนังสือเหล่านี้ไว้ เพราะหนังสือยังมีประโยชน์มากมายแต่มนุษยชาติ
...ดังนั้นแล้ว คนเราจึงต้องรักษาตัวเองไว้ เพื่อจะได้สร้างประโยชน์ให้โลกใบนี้ต่อไป
ดูแลตัวเองด้วยนะ ;-)
...โลกนี้มีหนังสือเป็นล้านๆเล่ม
...และโลกนี้ก็มีคนเป็นล้านๆคน
...หนังสือแต่ละเล่มล้วนมีเรื่องราวของตัวเอง
...คนทุกคนก็มีชีวิตของตัวเองแตกต่างกันไป
...สิ่งที่สังเกตได้ง่ายที่สุดของหนังสือคือ หน้าปก
...สิ่งที่สังเกตได้ง่ายที่สุดของคนคือ เปลือกนอก
...และหลายครั้งเราก็ตัดสินหนังสือจากหน้าปก
...และหลายครั้งเราก็ตัดสินคนอื่นจากเปลือกที่เราเห็น
...ซึ่งอาจไม่เป็นความจริงเสมอไป
...ซึ่งอาจไม่เป็นความจริงเสมอไป
...คงมีแหละ หนังสือที่ปกสวย และเนื้อหาข้างในก็ดี
...คนที่งามทั้งภายนอกและภายในนั้นมีอยู่จริง
...แต่หนังสือที่สวยแต่ปกนั้นมีถมไป
...พวกสวยแต่รูป จูบไม่หอม มีเยอะแยะ
...และมีหลายเล่ม ที่หน้าปกไม่หน้าดู แต่เนื้อหาภายในกลับสนุก
...และยังมีบางคน ที่ภายนอกดูธรรมดา แต่ซ่อนความดีไว้ภายใน
...แน่นอน ยังมีหนังสือที่แย่ทั้งปกและเนื้อหา
...แน่นอน มีคนที่ทรามทั้งภายนอกและภายในด้วย
...เราจึงไม่ควรตัดสินหนังสือจากหน้าปก แต่ควรดูที่เนื้อในด้วย
...เราจึงไม่ควรตัดสินใครจากภายนอก แต่ควรทำความรู้จักตัวตนที่แท้จริงของเขาด้วย
...ทั้งนี้และทั้งนั้น ความดีของหนังสือย่อมขึ้นอยู่กับจริตของคนอ่านเป็นสำคัญ บางเล่มที่ตรงกับความสนใจเรา เราก็ว่าดี เล่มไหนไม่ตรงกับความสนใจ แม้เนื้อหาจะมีประโยชน์แค่ไหน เราคงไม่อยากหยิบมา
...การคบคนก็เหมือนกัน นอกจากความดีเลวแล้ว ยังต้องดูความเข้ากันได้ด้วย หากจริตไม่คลิกกันเสียแล้ว จะดีเพียงใดก็คงไปกันได้ยาก
...หนังสือบางเล่มมีหนังสือที่คู่กัน เช่นคู่ "ผู้ชายครับ" กับ "ผู้หญิงค่ะ" แต่หลายเล่มก็มีเนื้อหาเล่มเดียวโดดๆ
...คนเราก็ไม่ต่างกัน ใช่ว่าคู่ครองจะมีเพียงพอสำหรับทุกคนเสียเมื่อไหร่
...แต่ไม่ว่าอย่างไร หนังสือแต่ละเล่มย่อมมีเนื้อหาเป็นเอกเทศของตัวเอง
...ไม่ว่าจะมีใครหรือไม่ ทุกคนย่อมมีชีวิตเป็นของตัวเองอยู่ดี
...หนังสือบางเล่มมีปกหนา บางเล่มมีปกบาง
...คนบางคนทำตัวแข็งแกร่งให้คนอื่นเห็น ขณะที่บางคนดูเหมือนเป็นคนบอบบางเหลือเกิน
...เนื้อในด้วย บางเล่มเป็นกระดาษบางๆ บางเล่มเป็นกระดาษแข็งๆ
...จิตใจภายในเราก็ไม่เท่ากัน บางคนเข้มแข็ง บางคนอ่อนแอ
...แต่จะกระดาษแบบไหน โดนน้ำมันก็ยุ่ย โดนไฟมันก็ไหม้ทั้งนั้นแหละ
...จะใครก็แล้วแต่ ถ้าจมน้ำหรืออยู่ในกองไฟก็ตายแน่ เอ๊ย ไม่ใช่สิ ไม่ว่าใคร ถ้ามัจจุราชมาตามเมื่อไหร่ คงต้องจากโลกนี้ไปเหมือนกัน
...เว้นแต่โชคดีรอดมาได้
...เว้นแต่ยังไม่ถึงที่ตาย
...หนังสือนั้นค่อนข้างจะอายุยืน บางเล่มอยู่มาเป็นพันปีแล้ว
...คนไม่อายุยืนขนาดนั้น แต่คุณประโยชน์ที่เราสร้างไว้จะคงอยู่ตลอดไป
...ปัจจุบันนี้เริ่มมีหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ ทำให้หนังสือกระดาษได้รับความนิยมลดลง
...ปัจจุบันนี้มีการนำหุ่นยนต์มาใช้แทนคนมากขึ้นเรื่อยๆ
...แต่ก็ยังคงมีคนเห็นค่าของหนังสืออยู่ และหนังสือหลายเล่มก็ยังทำประโยชน์ให้แก่คนอยู่มาก
...แต่ก็ต้องยอมรับว่า คนจริงๆยังคงมีคุณค่าและมีศักยภาพที่จะทำประโยชน์อยู่มาก
...ดังนั้นแล้ว เราจึงต้องรักษาหนังสือเหล่านี้ไว้ เพราะหนังสือยังมีประโยชน์มากมายแต่มนุษยชาติ
...ดังนั้นแล้ว คนเราจึงต้องรักษาตัวเองไว้ เพื่อจะได้สร้างประโยชน์ให้โลกใบนี้ต่อไป
ดูแลตัวเองด้วยนะ ;-)
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น