ขอโทษเรื่องการตอบคอมเม้นท์
อุทิศบทความหนึ่งเรื่องให้แก่การแก้ตัว เอ๊ย การชี้แจงเรื่องการตอบคอมเมนท์คุณผู้อ่าน
วันสองวันที่ผ่านมา ขณะที่เข้าบล็อคโดยกะจะมาอัพเดตบทความเรื่องรวมคำศัพท์สำหรับตั้งชื่อ จู่ๆเราก็สังเกตเห็นว่า บล็อค "เขียนตามที่คิด" มันมีสัญลักษณ์แปลกๆขึ้นมา เป็นสัญลักษณ์คำพูด ซึ่งตอนแรกเราไม่อะไรเพราะคิดว่า มันหมายถึงว่าบล็อคนี้เป็นบล็อคเดียวที่มีคนมาคอมเม้นท์
จู่ๆก็เอะใจ เอ๊ะ ไม่ใช่แฮะ บล็อคกฎหมายกับเกมก็มีคนแสดงความเห็นเหมือนกัน ไม่ยักขึ้นเลย ว่าแล้วเราก็คลิกเข้าไปที่ช่องตรวจสอบคอมเม้นท์ จึงเห็นที่มาของสัญลักษณ์นั้น
คือ...ในหน้าคอมเม้นท์แบ่งเป็นสองหัวข้อ คอมเม้นท์ที่มี กับ คอมเม้นท์ที่รอการกลั่นกรอง
รอการกลั่นกรอง?????!
พอคลิกเข้าไปดูเท่านั้นแหละ เพิ่งจะทราบว่ามีความคิดเห็นจำนวนหนึ่ง(เป็นสิบๆ..มั้ง คือเยอะอ่ะ) ที่มีผู้อ่านมาเม้นท์
แต่มันไม่แจ้งมาในเมล แถมไม่แสดงในแถบเรื่องด้วย!!!
ผลคือเราไม่ทราบเลยว่าบทความเหล่านั้นที่ลงไป มีคนเข้ามาแสดงความเห็นเอาไว้ มีหลายความเห็นมากที่....ตั้งแต่ปี 2559 แล้วเราไม่เห็น เพิ่งตอบไปเอง
ที่รู้สึกผิดที่สุดคงเป็นคอมเม้นท์หนึ่งในปี 2559 ในบทความเกี่ยวกับภาษาอังกฤษ ที่มีผู้เล่นเกมตามที่เราแนะนำเขาเข้ามาถามว่าด่านๆนึงในเกมผ่านยังไง ซึ่งนางคนเขียนเพิ่งมาตอบไปเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา
ไม่รู้ป่านนี้เขาผ่านหรือยัง หรือยังเล่นอยู่รึเปล่า
แต่ก่อน เวลามีคนแสดงความเห็น มันจะแจ้งมาในเมลของกูเกิ้ล(จีเมล ใช่ค่ะ)ว่า มีคนมาคอมเม้นท์ เราจึงทราบทันทีและสามารถเข้าไปตอบคอมเม้นท์ได้ในเวลาไม่ช้านาน
แต่ช่วงหลังๆนี่ ไม่แจ้งเลยค่ะ แค่ขึ้นสัญลักษณ์แบบที่ว่า และอยู่ในช่อง "รอการกลั่นกรอง" ในบล็อค ซึ่งหากไม่เข้าบล็อค ไม่สังเกต หรือแปลความไม่ออก ก็คือจะไม่ทราบเลย
ต้องกราบขอโทษเป็นอย่างสูงต่อผู้อ่านทุกท่าน ขอบพระคุณที่แวะมาอ่าน ต่อแต่นี้หากเราเข้าบล็อคจะพยายามเช็คเรื่องคอมเม้นท์ให้มากขึ้น แม้จะตระหนักดีว่าตอนนี้คงจะหาแฟนขาประจำได้ยากเต็มที เนื่องจากคนเขียนไม่ค่อยอัพบล็อคเท่าไหร่ ด้วยภาระหน้าที่ซึ่งมากขึ้น สมองที่แล่นน้อยลง และอะไรหลายๆอย่าง ทำให้เราไม่สามารถบอกได้เลยว่า ตัวเองจะเขียนอะไรต่อไปและเมื่อไหร่
ขอบคุณที่สนใจในงานเขียนของเรา และขอบคุณทุกๆความเห็นในบล็อคทุกบล็อคที่คลอดออกมา ขอบคุณที่ทำให้เราได้ทราบว่า งานของเรายังอยู่ในสายตาคุณผู้อ่านบ้างไม่มากก็น้อย และหวังเป็นอย่างยิ่งว่า เรื่องที่เขียนจะสร้างประโยชน์แก่ผู้อ่านได้บ้าง แม้จะเป็นเพียงทำให้คุณอินไปกับมันหรือยิ้มออกมาได้สักนิดสักหน่อย แค่นี้คนเขียนก็พอใจแล้ว
ขอโทษอีกครั้ง และขอบคุณอีกครั้งค่ะ
สวัสดี
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น